هوش مصنوعی: دل من مانند ماهی، نیمه‌ای را به دل خود داده است. من از او شاداب و سرزنده‌ام و او نیز از وجود من خوشحال است.

هوش مصنوعی: او همیشه بدون من شاد نمی‌شود و همواره بدون من هیچ می نمی‌نوشد؛ این وضعیت از دیرباز چنین بوده و همیشه همین‌طور خواهد ماند.

هوش مصنوعی: با ناله و فریاد و خواهش و زاری، به خاطر اینکه هر روز یاد جدایی او در دلم زنده می‌شود، تلاش می‌کنم این یاد را کمتر کنم.

هوش مصنوعی: من به محبوب خود اطمینان دارم، اما از تغییرات زمان نمی‌توانم در امان باشم و به همین دلیل می‌خواهم فریاد بزنم.

هوش مصنوعی: ای دُر گرانبها که در زیر پرده و زیبایی پنهان هستی، و ای سوسن آزاد که در سایه درختان شاداب قرار داری.

هوش مصنوعی: آن کسی که تو را کشت، باعث شد قلب من نیز بمیرد و آن کسی که تو را به دنیا آورد، به نوعی دل من را زنده کرد.

هوش مصنوعی: نگرانم که تو با محبت خودم را از وابستگی‌های عاطفی آزاد کنی، اما من هرگز نمی‌توانم از محبت تو جدا شوم.