قصاب کاشانی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ  ۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>به دل‌نشینی داغ تو برگ عیشی نیست</p></div>
<div class="m2"><p>همین گل است که تا حشر رنگ و بو دارد</p></div></div>

شمارهٔ  ۱۶

به دل نشینی داغ تو برگ عیشی نیست
همین گل است که تا حشر رنگ و بو دارد

هوش مصنوعی: در این دو بیت، شاعر بیان می‌کند که لذت و خوشی از عشق و داغ معشوقی که در دل اوست، وجود ندارد. تنها چیزی که باقی‌ست، همین گل است که تا روز قیامت زیبایی و عطر خود را حفظ می‌کند.

شمارهٔ  ۱۴

شمارهٔ  ۱۵

هوش مصنوعی: این گل تنها چیزی است که تا روز قیامت بوی خوش و زیبایی دارد و هیچ شادی و خوشحالی واقعی نمی‌تواند جایگزین دلتنگی و عشق تو شود.

به دل‌نشینی داغ تو برگ عیشی نیست

همین گل است که تا حشر رنگ و بو دارد

شمارهٔ ۱۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده