قاسم انوار » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>قاسمم، قاسم انوار، که اسرار ازل</p></div>
<div class="m2"><p>نیست پوشیده ز من، خلق چه دانند مرا؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>همه دانم، بخدا و همه دانم او را</p></div>
<div class="m2"><p>همه دانند که اندر همه دانند مرا</p></div></div>

کلیات قاسم انوار به کوشش سعید نفیسی - قاسم انوار - تصویر ۴۴۸

شمارهٔ ۴

قاسمم قاسم انوار که اسرار ازل
نیست پوشیده ز من خلق چه دانند مرا
همه دانم بخدا و همه دانم او را
همه دانند که اندر همه دانند مرا

هوش مصنوعی: در این جملات قاسم انوار به این موضوع اشاره می‌کند که اسرار ازل برای او روشن و واضح است و مردم نمی‌دانند او چه کسی است. او همچنین می‌گوید که به خداوند و اسرار او آگاه است و در نهایت تأکید می‌کند که همه می‌دانند او در حقیقت چه کسی است.

شمارهٔ ۲

شمارهٔ ۳

هوش مصنوعی: من قاسمی هستم که همچون نورها می‌درخشم و رازهای آغاز دنیا را از من پنهان نکرده‌اند؛ مردم چه می‌دانند درباره من؟

قاسمم، قاسم انوار، که اسرار ازل

نیست پوشیده ز من، خلق چه دانند مرا؟

هوش مصنوعی: من همه چیز را می‌دانم و به خدا قسم می‌دانم که او نیز همه چیز را می‌داند و همه کسانی که در این دنیا هستند، می‌دانند که من در همه چیز آگاهی دارم.

همه دانم، بخدا و همه دانم او را

همه دانند که اندر همه دانند مرا

شمارهٔ ۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده