هوش مصنوعی: بیایید، ای عاشقان! چه راهی به سوی دلبر است، با سر و صدا ندا دهید و با شور و هیجان از عشق بگویید. با شوق و شادی فریاد کنید و عشق را به نمایش بگذارید.

هوش مصنوعی: با پاک کردن ظواهر فریبنده و رنگ‌ها، باید اشک‌های چشمان خود را شست و شو دهیم تا از آن غم و اندوه رهایی یابیم.

هوش مصنوعی: به در بزنید و حلقه بزنید، زیرا انسانی که به نفس خویش اهمیت می‌دهد و بخیلی در درونش نقش بسته، به راه خدا دسترسی ندارد و به هیچ‌وجه نمی‌تواند به خداوند نزدیک شود.

هوش مصنوعی: شب گذشته، جانم به من خبری از محبوب رساند که چشمانم مانند چشمه‌ای شده است، نه به خاطر بارانی، بلکه به مانند جویبار.

هوش مصنوعی: اگر از عشق چیزی نشان بدهی، بنشین و ببین چه چیز می‌توانی بگویی؟ به عظمت ما نمی‌توانی دست یابی و به بزرگی مسیر نیز نمی‌توانی نزدیک شوی.

هوش مصنوعی: در نهایت از عشق و دوستی گفتم که جان و جهانم را فدای تو می‌کنم. هیچ‌کس در این دنیا، خوشنامی و آبرو را بهتر از تو ندیده است.

هوش مصنوعی: از دنیای مادی و از زندگی انسان‌ها جدا شده‌ام، و به پایان دنیای انسانی نزدیک شده‌ام. بویی از تو به جان قاسم رسیده که به روح او لطافت و آرامش بخشیده است.