هوش مصنوعی: ای ماه وفاپیشه! تو محبوب همه جهانیان هستی و منبع روح، راحت و امنیت.

هوش مصنوعی: من به تو دیوانه و حیرانم، نمی‌دانم چطور توصیفت کنم، ای جانم! آیا جز این می‌توانم بگویم که تو همچون شاهی با دل زنده هستی؟

هوش مصنوعی: من آرزوی ورود به عمق دریا را دارم، تا بتوانم در دریای شب که پر از روشنی است، از این دریاهای معانی به فکر و اندیشه بپردازم.

هوش مصنوعی: تمام جهان برای تو مانند باغی سرسبز است و همه جا به خاطر تو روشنایی دارد. گل آدمی از وجود تو روییده است. آیا تو نیستی که همچون شمعی، نورانی کننده جهانی؟

هوش مصنوعی: اگر نتوانی کرمی را بشناسی که در محیط خود زندگی می‌کند، نمی‌توانی بفهمی که او چقدر تحت تأثیر زمان و تغییرات قرار دارد.

هوش مصنوعی: حال دل را چگونه برای تو بگویم؟ چون تو به تمامی جزئیات آگاه و بینایی، و از همه چی باخبری.

هوش مصنوعی: قاسمی، به سمت مکان‌های شاد و پرنشاط برو، تا ببینی که در همه جا عشق و محبت جاری است و جوانی حاکم است.