هوش مصنوعی: ای دوست، بگو کجا می‌خواهی بروی؟ تو در حالی که خوشحال و سرخوشی، مشکلاتی هم داری.

هوش مصنوعی: هر لحظه در چهره‌ای جدید ظاهر می‌شوی، ای خوشبختی! گاهی به من راهی به صفا می‌دهی و گاهی نیز با ظالمی بر من می‌زنی.

هوش مصنوعی: هر زمانی که بخواهی، به سمتی می‌روی؛ گاهی پنهان می‌شوی و گاهی خود را نشان می‌دهی. این مسئله را مشخص کن که در دل و فکر خود چه چیزهایی را داری.

هوش مصنوعی: ای کسی که به دانش و ثروت دست یافته‌ای، و ای کسی که به دنبال خوشبختی هستی، اجازه بده تا به تو بگویم: اگر تو مراقب و نگهبان ما هستی، پس به ما اهمیت بده.

هوش مصنوعی: هرجا که من و دیگران کنار هم باشیم، باید از نوع زودگذر و فانی باشد، اما این عشق و دوستی هیچ‌گاه نابود نمی‌شود.

هوش مصنوعی: ای مایه‌ی عفاف و حیا، ای چهره‌ای که در خفا و دور از چشم‌هاست، تو خوش‌صورت و مورد پسند هستی. اگر تو معبودی برای پرستش خداوند داری، باید به مقام والای خود آگاه باشی.

هوش مصنوعی: در هر لحظه، با دل شفاف و پر از احساس، به ما الهام می‌شود. تو از ما هستی و این را به وضوح نشان می‌دهی، حتی در مواجهه با ما، حضورت محسوس است.

هوش مصنوعی: بگذار داستان‌ها روایت شوند، مثل مجنون دلیر و بی‌پروا باش و بگذار کارهایت زیبا شوند، اگر عشق به فنا را تجربه کنی.

هوش مصنوعی: محبت و همراهی جانان با توست، هر جا که بروی. اگر به سمت سمک (ماهی) می‌روی، یا اگر به سمت سما (موسیقی و جشن) می‌روی، او همیشه در کنارت خواهد بود.

هوش مصنوعی: اجازه بده تا بقیه کارها و زحمت‌ها را بگذاریم کنار، اگر به حقیقت و پاکی دسترسی داری، باید راه تجارت و کسب و کار را دنبال کنی.

هوش مصنوعی: من قاسم، در حیرت و سرگردانی به سر می‌برم و در آتش فراق و جدایی می‌سوزم. آیا تو این وضعیت را برمی‌تابی؟