هوش مصنوعی: ای ساقی جان‌ها، باده‌ای رنگین بده تا شاید این فاتحه ما طعم لذت آمین را بچشد.

هوش مصنوعی: برو، ای پنددهنده، تلاش نکن که من نمی‌توانم بر آن چهره زیبا و آن رفتار دلپذیر مردن را بپذیرم.

هوش مصنوعی: تمام اجزای جهان نشان‌دهندهٔ حقیقت هستند، اما فقط کسی که بینش الهی دارد می‌تواند به رازهای عمیق آنها پی ببرد.

هوش مصنوعی: برو ای انسان دانا، در جایی آرام بگیر و از بی‌خودان دوری کن. اگر نتوانی معانی را درک کنی، راهی به دنیای دیوانگان نخواهی یافت.

هوش مصنوعی: آه! ای جان خوشبختی، آیا نمی‌شود که زیبایی چهره سیاه را به سمت باغ‌های سرسبز نرسانی؟

هوش مصنوعی: ای صوفی، بیا به خلوت، همه در دل می‌خواهند با شهوات تو همراه شوند و من با تسبیح و سجاده‌ام مشغولم و به آن موهای مشکی‌ات فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: تو مقام و اهمیت بالایی داری و صفات نیکو در تو وجود دارد. جز احساس ناتوانی و فقر، که نشان‌دهنده حال قاسم مسکین است، صفت دیگری در تو نیست.