هوش مصنوعی: اگر به دنبال نجات و رستگاری هستی، جام می را بگیر و از آن بنوش، تا از شادی دوستانت لذت ببری.

هوش مصنوعی: نجات و رهایی در گمراهی از دست فقیه گم شده است و او به بی راهه رفته است. در حالی که نجات واقعی در داشتن باده پاک و جاودانه است.

هوش مصنوعی: ای دل، در راه عشق باید آداب و رسوم را رعایت کنی تا از شوق و حالت صوفیان دور نمانی و دلتنگ نشوی.

هوش مصنوعی: در جایی عجیب و غریب زندگی می‌کنم که نمی‌توانم راحت بنشینم و بار و بار و سازه‌هایم را به دوش می‌کشم، چرا که کاروانی که با آن سفر می‌کردم، رفته است.

هوش مصنوعی: این کاروان عشق به زیبایی و نشاط در حال حرکت است و با احساس شوق به سوی معشوق پیش می‌رود، با دقت و توجه مسیری را دنبال می‌کند.

هوش مصنوعی: ما در ویژگی «حی لایموت» گم شده‌ایم. از آنجا که بی‌خبر هستیم، در جست‌وجوی خبر به سر می‌بریم و در جست‌وجوی نشانه‌ای از آنچه که بی‌نشان است، هستیم.

هوش مصنوعی: یک شعله عشق برپا شد و دل‌های عاشقان را سوزاند. آنان از خودگذشتگی کردند و خانه و کاشانه‌شان را ترک گفتند.

هوش مصنوعی: عشق دارای رازهایی است که نباید با هیچ‌کس در میان گذاشته شود. این اسرار در ظاهری پنهان و در عمق وجود معنا می‌یابند.

هوش مصنوعی: دوست نمی‌تواند به خوبی رفتار کند و رقیب همیشه حرف‌های نیش‌دار می‌زند، چرخ زمان هم با بی‌وفایی‌اش دردسر ایجاد می‌کند. در مورد این اوضاع، همه دوستان داستانی دارند برای گفتن.

هوش مصنوعی: از من بدی نکن، ای رقیب، چرا که دیگر از حد گذرانده‌ام. هیچ‌کس نمی‌تواند بار بی‌عدالتی و ظلم دل را بزداید، جز محبوب من.

هوش مصنوعی: قاسم، تو کجا می‌خواهی به وصالش برسی؟ چه شگفت است او که شاهی است بی‌نماد، در حالی که تو با نام و نشانه‌ای مشخص هستی.