هوش مصنوعی: شرابم زلال و خالص است، مطرب هم صفا دارد و ساقی نیز پاک و بی‌آلایش است. با این سه صفا، کسی نمی‌تواند در میدان جدال ظاهر شود.

هوش مصنوعی: مشاطه گفت: من موهای او را بافته‌ام و زیبایی او بیشتر شده است. اما زلف او از روی دل‌داری به حالت تاب آمده، بنابراین گفت: این کار را نکن!

هوش مصنوعی: ما از این درد و غم‌ها شکایت نمی‌کنیم، ای روح و دنیا؛ غم به مانند سیلی بی‌توجه می‌خواهد بیفتد، در حالی که جان ما مانند کوه قاف محکم و استوار است.

هوش مصنوعی: اگر برایت فرصتی هست در میان عاشقان، خود را بازیابی کن و به خودت بیا، در فاصله‌ی لام و کاف.

هوش مصنوعی: اگر در مسیر دین، همه قلب‌ها یکسان و همدل باشند، پس چرا میان آنها اختلافی وجود دارد؟

هوش مصنوعی: ای زاهد، ما را از چه می‌ترسانی؟ وقتی خودت هم ترسیده‌ای، اینچنین چوبی که در غلاف داری چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: اگر بخواهم حال قاسم را در فراق دوست بگویم، باید بگویم که دلش آنقدر غمگین و پریشان است که مانند کوهی سنگین از غم و اندوه خون آلود می‌شود.