هوش مصنوعی: ماجرای درد پنهان ما به حدی رسیده که ترسم از این است که فریاد ما، اسرار درون‌مان را آشکار کند.

هوش مصنوعی: به جایی رسیدیم که ناله‌ و فریاد ما به آسمان هم رسید، اما هنوز هیچ‌جا نتوانستیم به آرامش برسیم و درد و رنج ما ادامه دارد.

هوش مصنوعی: ما در جستجوی حقیقتی که همیشه زنده است، گم شده‌ایم، و هیچ‌کس در این راه راهنمایی نمی‌کند تا ما را پیدا کند.

هوش مصنوعی: هر بار که نفس می‌کشم، از روی لطف و محبتی که دارد، عیب‌هایم را نادیده می‌گیرد. با این حال، با وجود این همه خوبی، دلش بارها از من رنجیده شده است.

هوش مصنوعی: دوستی خوب است که تا روز حساب و قیامت، با یارانش از قصه‌های ما صحبت کند.

هوش مصنوعی: ما در آتش عشق تو منتظر لطف و رحمت هستیم، ای ساقی، لطفاً جام می ارغوانی ما را بیاور.

هوش مصنوعی: شادی یک دوره‌ای گذراست و غم همیشه باقی می‌ماند. این واقعیت نه عجیبی است و نه با حکمت غیرمعمولی همراه است.

هوش مصنوعی: به زحمت و کوشش خود نگاه کن، زیرا کسانی که در کوچه‌های دیر مغان درد را تجربه می‌کنند، از دغدغه‌های دنیا رها شده‌اند.

هوش مصنوعی: فردی خیلی فکر کرد اما نتوانست کوچک‌ترین نشانه‌ای از زیبایی و جذابیت آن دهان معصوم و دلنشین را درک کند که ما به آن اشاره می‌کنیم.

هوش مصنوعی: گفتم قاسمی چه کسی است؟ اویی که زندگی و شادابی‌اش را از دست نداده است، پاسخ داد: کسی را به این بزرگی و جان‌فزایی نشناس.