هوش مصنوعی: کسی که دلش را به دیگری سپرده و قصد جانش را دارد، به وضوح معلوم است کیست. و آنکه با نمایان کردن چهره‌اش، دل را از میان می‌برد، نیز مشخص است چه کسی است.

هوش مصنوعی: کسی که با هر ضربه شمشیرش به عاشقان زندگی ابدی می‌بخشد، مشخص است که کیست.

هوش مصنوعی: کسی که با عشق واقعی به معشوق خود می‌نگرد، در بین آن دو، خود را به‌خوبی نشان می‌دهد و مشخص می‌شود که چه کسی است.

هوش مصنوعی: کسی که رازهای پیچیده عشق را با مهربانی برای عاشقان روشن می‌کند، به وضوح مشخص است کیست.

هوش مصنوعی: هر کس که درباره شیرینی و خوش‌زبانی خود صحبت می‌کند، به راحتی می‌توان فهمید که او از چه کسی الهام گرفته است. یعنی می‌توان به سادگی به شکرگزاری و توانایی سخنوری او پی برد.

هوش مصنوعی: این شعر به این نکته اشاره دارد که فرزندان عشق، هر چند که از نظر ظاهری ممکن است از خانواده‌های بزرگ و مشهور باشند، اما اصل و نسب واقعی و اعتبار آنها در حقیقت از عشق و احساسات می‌آید. همین موضوع نشان‌دهنده‌ی شخصیت واقعی و ارزشمندی است که در پس این ظواهر وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به طور غیر راست بخواهد برود، یعنی من یک جرعه از شراب لامکان نوشیده‌ام و حالا در خم‌های آن غرق شده‌ام. مشخص نیست او کیست.

هوش مصنوعی: این جهان و جهان دیگر مملو از نام و نشانه‌های محبوب است، اما با این حال، محبوبی که در دل‌ها جای دارد، بدون نام و نشان، به وضوح ظاهر است و شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: قاسمی در عشق دچار مشکل شد و دشمنانش خوشحال شدند. کسی که برای دوستانش خوشی و شادی می‌آورد، معلوم است که او چه کسی است.