هوش مصنوعی: چند بار می‌پرسی که تو از کجا هستی و به کجا می‌روی؟ من از مکان پنهانی سخن می‌گویم که جایی روحانی است و همچنین از جایی که فنا و زوال وجود دارد.

هوش مصنوعی: تو در بحث و جدل هستی، اما چه تأثیری بر او دارد وقتی که نمی‌کنی؟ در مورد تو گفتند که بیشتر چیزها بر پایه جدل است.

هوش مصنوعی: اگر زاهد، با چشم یقین به جهان بنگرد، وجود خدا را می‌بیند. او می‌فهمد که از نشانه‌های خداوند تا عوالم بالاتر وجود دارد.

هوش مصنوعی: صوفی در مراسم و آداب عبادت خود زیبایی خاصی دارد، اما هرگز به مقام و حالت خالصانه ما نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: هر فردی در کار خود به نوعی وابسته به محبت و توجه عاشق دلسوخته است که همه چیز را به او واگذار کرده و نگاهش به بخشش و عطا است.

هوش مصنوعی: در اینجا، صحبت از جمعی است که در یک محفل یا مجلس جمع شده‌اند، اما هیچ‌کدام از آن‌ها از حقیقت یا واقعیت آگاهی ندارند. بهتر است از اخبار و اطلاعات دوری کرد و به جای تلاش برای فهمیدن، خود را از این دسته افراد نا آگاه جدا کرد. این مکان پر از افرادی است که هیچ‌گونه درکی از واقعیت ندارند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به از بین بردن زشتی‌ها و ناپسندها اشاره می‌کند و می‌گوید که این تلاش او به نوشیدن شراب (که نماد عشق و آگاهی است) و درآمیختن با آن ختم شده است. شاعر به نوعی از معشوقه یا حقیقتی عمیق سخن می‌گوید که به او احساس شادی و سرزندگی می‌دهد. به عبارتی، او به این نتیجه می‌رسد که رهایی از جنبه‌های منفی زندگی می‌تواند از طریق عشق و لذت بردن از زیبایی‌ها به دست آید.

هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای به این سرمستان توجه کنی، در همان لحظه زنده خواهی شد مانند دم یحیی که مردگان را زنده می‌کند.

هوش مصنوعی: محبوب گفت: من تو را مانند خودم می‌سازم و به تو قدرت و موفقیت می‌بخشم.

هوش مصنوعی: هیچگاه دوستی به یاد قاسمی که حسود است، نمی‌افتد، مگر در مواقعی خاص.