نظام قاری » دیوان البسه » فردیات » شمارهٔ ۴۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ببقچه شاهد والا نهادیم</p></div>
<div class="m2"><p>تو زیبابین که ما زیبا نهادیم</p></div></div>

دیوان البسه مولانا محمود نظام قاری از روی چاپ میرزا حبیب اصفهانی به اهتمام محمد مشیری » تصویر 142

شمارهٔ ۴۷

ببقچه شاهد والا نهادیم
تو زیبابین که ما زیبا نهادیم

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و هنر اشاره دارد و می‌گوید که ما چیزی زیبا و باارزش آفریدیم و از طرفی به زیبایی‌های دیدگاه و دریافت طرف مقابل نیز اشاره می‌کند. به عبارت دیگر، هنرمند در تلاش است تا زیبایی کار خود را نشان دهد و از بیننده انتظار دارد که آن را درک کند.

شمارهٔ ۴۵

شمارهٔ ۴۶

هوش مصنوعی: ما شیء گرانبهایی را بر روی سینه‌ات گذاشتیم، زیرا تو با نگاه زیبا و دلنشینت آن را آراسته‌ای.

ببقچه شاهد والا نهادیم

تو زیبابین که ما زیبا نهادیم

شمارهٔ ۴۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده