هوش مصنوعی: رنگ او مثل رنگ اطلس است که در کنار گل، نمایان‌تر می‌شود. دامان او مانند ساحل دریاست و پر از زیبایی و جاذبه است.

هوش مصنوعی: بر سر آن عمامه، مارهای خطرناک و بر دستان موسی، اشاره به قدرت و معجزه‌اش هستند و در کنار آن، به هاروت و چاه بابل اشاره می‌شود که نماد ابهام و معضلات هستند. این تصویر، ترکیبی از نیروی ایمان و خطرات دنیا را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در زیر لحاف و بالش، پنبه‌ای که به خوبی خوابیده بود، خودش را مانند حلاج به نمایش گذاشت و به زیبا‌ترین شکل ممکن در خواب ناز به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دامن او هر لحظه از دیوانگی پاره نگردد، به زیبایی‌هایش نظر کن که در زنجیرها نمایان است.

هوش مصنوعی: شخصی در تلاش است تا با بیان زیبایی‌های خاصی، خود را برتر و مهم‌تر از آنچه هست نشان دهد و به نوعی فخر فروشی کند. او با کلماتی شگفت‌انگیز و توصیف‌های اغراق‌آمیز صحبت می‌کند، اما در واقعیت ممکن است نه تنها به خودی خود جاذبه‌ای نداشته باشد، بلکه به تعابیر نادرست و دور از حقیقت خود نیز توجه نکند.

هوش مصنوعی: آن پوستین قاقم که بر تن دارد، به رنگ سیاه و با بافتی نرم و لطیف است و گویی بال‌های زیبا و پرواز کنان زاغ را در خود دارد.

هوش مصنوعی: ای محبوب، شلوار سرخت را نشان مده، بلکه یا چادرت را بر سر بگذار یا یادآور من دانا و آگاه به خودت باش.

هوش مصنوعی: با وجود کثیفی و چربی که بر روی صورتم است، دست صابون بر سرم می‌کشد، در حالی که پایم در گل گیر کرده است.

هوش مصنوعی: من در هنر دوخت لباس مهارت دارم و اوضاع و احوال من همین است، هرچند که هیچ همکار یا رقیبی در این زمینه ندارم.

هوش مصنوعی: قاری که درباره شکوه و زیبایی اطلس صحبت می‌کند، صدای چنگی ملایم و دلنشین را به جانش می‌رساند.

هوش مصنوعی: اگر مقام و جایگاه والا به من داده نشود، دیگر چگونه می‌توانم در جمع‌ها و محافل ظاهر شوم؟

هوش مصنوعی: شعاری که به خاطر مقام و جاهی که دارد بر سر فرد می‌نشیند، مانند تاج و عمامه‌ای است که او را در جمع افراد برجسته و با فضیلت قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: از لطف و generosity او، در مهمانی‌اش، لباس‌ها و زینت‌ها به طلا تبدیل شده‌اند.

هوش مصنوعی: سخن از این است که بخشندگی و generosity هر فرد به اندازه‌ی ظرفیت و Nature اوست، مانند لباسی که به تن آن شخص می‌خورد. همچنین این نوع بخشندگی به‌طور طبیعی باید به شایستگی افراد بستگی داشته باشد.

هوش مصنوعی: هر چند لباس من کهنه و فرسوده شده، اما آن خزانه‌دار هنوز نتوانسته است به من جایگاهی بالا بدهد؛ هرچند این مقام برای من محقق نشد و به اصل و ریشه‌ام وصلی ندارم.

هوش مصنوعی: در خواب، شبی صدایی به من گفت که از نعمت‌های فراوانش ناامید نشوم و دامن امید را رها نکنم.

هوش مصنوعی: تا زمان عید نوروز هر نوع لباسی دوخته می‌شود؛ پارچه‌های لطیف و زیبا برای افراد با دانش و فهم مشخص و لباس‌های کامل برای کسانی که به کمال رسیده‌اند.

هوش مصنوعی: دشمنش به خاطر بی‌دارویی به درد احتیاج دارد، همان‌طور که صوف و کمخا به مشکلات مفاصل مبتلا هستند.