غالب دهلوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هر چشمه به بحر همعنان ست اینجا</p></div>
<div class="m2"><p>هر خاربنی ثمرفشان ست اینجا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از حاصل مرز و بوم بنگاله مپرس</p></div>
<div class="m2"><p>نی خامه و هیمه خیزران ست اینجا</p></div></div>

شمارهٔ ۲

هر چشمه به بحر همعنان ست اینجا
هر خاربنی ثمرفشان ست اینجا
از حاصل مرز و بوم بنگاله مپرس
نی خامه و هیمه خیزران ست اینجا

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی و فراوانی طبیعت و سرزمین بنگاله اشاره می‌کند. او می‌گوید که هر چشمه و هر درخت، پربار و پرثمر است و سرزمین بنگاله سرشار از نعمت‌ها و منابع طبیعی است. شاعر به مخاطب توصیه می‌کند که در مورد این سرزمین از نظر کمیت و کیفیت، شک و تردیدی نداشته باشد.

شمارهٔ ۱

هوش مصنوعی: هر چشمه‌ای در اینجا به دریا می‌پیوندد و هر خار و خاشاکی هم در اینجا می‌تواند مفید باشد و میوه‌ای بدهد.

هر چشمه به بحر همعنان ست اینجا

هر خاربنی ثمرفشان ست اینجا

هوش مصنوعی: از نتیجه و محصول سرزمین بنگاله سوال نکن، زیرا اینجا دیگر خبری از کاغذ و چوب خیزران نیست.

از حاصل مرز و بوم بنگاله مپرس

نی خامه و هیمه خیزران ست اینجا

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده