هوش مصنوعی: امشب از غم و اندوه به تلاطم و بی‌قراری دچار شده‌ام. آیا این حالت ناشی از پرده‌ای از هستی است که من آن را کنار می‌زنم؟

هوش مصنوعی: ای آینه، دیگر تصویر مرا نشان نده، زیرا امشب تنها به تماشای جلوه‌ی یکتای خداوند مشغولم.

هوش مصنوعی: آتش در وجودم در حال شعله‌ور شده، و به خاطر فکر و اندیشه‌ام نیست که امشب عرق می‌کنم.

هوش مصنوعی: جانم به لب رسیده و نمی‌توانم مانند دریا طاقت بیاورم، امشب از چشمه‌ی عشق می‌نوشم و سعی می‌کنم تا آخرین توان خود را حفظ کنم.

هوش مصنوعی: از هر رشته مویی که دارم، چشمه‌ای از خون جاری می‌سازم و برای زیباتر کردن بستر، امشب با رنگ سرخی که از غروب آفتاب می‌آید، تزئین می‌کنم.

هوش مصنوعی: لب شیرین او مانند لعل، شرابی را می‌چکاند و من در جستجوی ستاره‌ها، امشب آنها را در ظرفی از آن می‌ریزم.

هوش مصنوعی: من به کلامش علاقه‌مندم، اما نمی‌توانم به او نزدیک شوم. امشب در جدایی بین حق و باطل، خوشحالم که این فاصله را ایجاد می‌کنم.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که از خاطر من قانون شادمانی رفته، امروز تصمیم دارم دوباره آن را یاد بگیرم و به آن عمل کنم.

هوش مصنوعی: امشب به شیوه‌ای که من می‌نویسم، قافیه‌بندی برایم سخت و سنگین است و مانند ظلمی است که بر روی کاغذ و قلمم احساس می‌کنم.