هوش مصنوعی: ای دل، اگر خبری از باغ امید به من نمی‌رسد، دست‌کم یک گل خشک نیز بیاور تا یادآور زمان‌های خوب باشد.

هوش مصنوعی: خواهش می‌کنم که هدیه‌ای از الماس به من بدهی تا زخمی که هنوز خوب نشده، به درد کمتری دچار شود.

هوش مصنوعی: از صبح روز را به امیدی تازه آغاز کن، جان خود را به عنوان یکی از دارایی‌هایت قرار بده و از من بخواه که بار سنگینی را که به دوش دارم به تو برسانم.

هوش مصنوعی: دلم، ای شوق، به خاطر درد و دل شُکوه‌ای که دارم، آرام نخواهد گرفت. چندین فتنه و بلوا از این هیاهو که تو ایجاد می‌کنی، به من برسان.

هوش مصنوعی: الان که شانس با من یار نیست، اما گاهی پیش می‌آید که تیر کمان به طور تصادفی به هدف می‌خورد، پس شاید من هم بتوانم بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: ای کسی که نتوانسته‌ای شوق و آرزویم را به دستم برسانی، خبر وصالی را که خودت از زبان دیگران شنیده‌ای، به من برسان.

هوش مصنوعی: ای محبوب، به خاطر عشق و غم تو، جهانی در حسد جان باخته است. لطفاً به خاطر حسادت من و اندوه این جهان، مرا به درد نیاور.

هوش مصنوعی: ای نور و روشنی که مانند شمع بر بالین من می‌درخشی، مرا در آغوش خود بگیر و به خواب ببر، همچنان که از تاریکی و خشم شمشیر خود در امانم نگه می‌داری.

هوش مصنوعی: ای خدا، این وجودی که به من داده‌ای از هیچ به وجود آمده است، پس لطفاً چند بوسه هم از چشمه‌ی گنجینه‌ی دلت به من بده.

هوش مصنوعی: من از تو می‌خواهم که سخن ساده و صادقانه‌ام را نادیده نگیری، زیرا گاهی اوقات نکته‌های عمیق و پیچیده در بیان ساده‌تر قابل فهم‌ترند.