هوش مصنوعی: جلایر رفت و برای خودش ضروری دانست که پولی بگیرد و به آن‌ها حقوقی پرداخت کند.

هوش مصنوعی: عمر به همراه خود مسافرت کرده و از این مسیر و تغییرات عجیب در چهره‌اش شگفت‌زده شده است.

هوش مصنوعی: خوشحال باشید! چرا که یک شخص بزرگ و ناپاک رفت و کسی که به زیر پایش می‌رفت نیز از بین رفت.

هوش مصنوعی: از یک موجود بی‌سر و ته، جهانی پر از آلودگی و بیماری به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: در آغاز زندگی، به شیرینی و خوشبویی شبیه بود، اما به مرور زمان، تمایل به روزی و خوراک معمولی در او شکل گرفت.

هوش مصنوعی: جلایر از کشاورز خوراکی به نام لواش گرفت که با ماش و لوبیا درست شده بود.

عمر چنان به طبق حمله می‌کند که انگار بخواهد دشمنش دهقان را گوشمالی دهد.

هوش مصنوعی: سپس به سمت جام آب رفت چون دیگر نمی‌توانست تشنگی را تحمل کند.

هوش مصنوعی: عطش همچنان باقی است و با نوشیدن آب از جام و کوزه، این تشنگی برطرف نمی‌شود. انسان برای رفع تشنگی خود، تا عمق آب می‌رود و حتی به سطحی پایین‌تر از آن یعنی به جایی نزدیک به انتهای آن فرو می‌رود.

هوش مصنوعی: خورشید همیشه در حال تابش است و به طور مداوم نور و گرما منتشر می‌کند. این نور و گرما به دوردست‌ها می‌رسد و همواره حیات را تحت تأثیر قرار می‌دهد. صدای طبیعی دنیا و فعالیت‌های آن به صورت مداوم به گوش می‌رسد و از هر سو می‌تواند اثر خود را بگذارد.

هوش مصنوعی: وقتی که با دوستانم چند فرسنگی دور شدم، صدای زنگی از ناقوس به گوشم رسید.

هوش مصنوعی: او مهره را در تاس انداخت و به خودش خندید، همان شیطانی که در دلش بود.

هوش مصنوعی: از دل درد و ناراحتی‌اش ناله‌ای برآورد و گفت: آه! این مصیبت به خاطر لوبیا پیش آمده است.

هوش مصنوعی: مرا درمان کن ایجلایر، زیرا که جانم به شدت در حال مرگ است و من جانم را به دست فرشته عذاب سپرده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر پزشکی با یک نسخه یا دارو، بیماری را درمان کند، پس باید برای آن بیماری راهکارهایی نیز داشته باشد.

هوش مصنوعی: من اشتباه کردم که از این آش خوردم، چرا که از آش لوبیا و ماش واقعاً بیمار شدم.

هوش مصنوعی: اگر تو، دوست من، دستوری بدهی، من با کمال میل و خوبی آن را انجام می‌دهم و آماده‌ام که به خواسته‌ات پاسخ دهم.

هوش مصنوعی: زمانی که قوانین و احکام از طرف حاکم به طور دقیق و مشخص بیان شود، این امر همچون ارثی است که از بوحنیفه به ما رسیده است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که شیشه نماد fragility (شکستنی) و در عین حال نشانه‌ای از حساسیت و نیاز به مراقبت است. وقتی که می‌گوید "اگر بروم و او را پیدا نکنم"، احساس تنهایی و فقدان را بیان می‌کند و نشان می‌دهد که ارتباط با آن شخص برایش بسیار مهم و ضروری است. اگر دور شود و نتواند به او دست یابد، احساس ناامیدی و عدم اتصال به او به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر آن شیشه به دستم بیفتد، همان سدی که من درست کرده‌ام را از هم خواهد گسست.

هوش مصنوعی: گفتم: پزشک و دارو کجاست؟ چرا در چنین مکان‌هایی هیچ دارویی وجود ندارد؟

هوش مصنوعی: اگر فردی دانا و خردمند باشد، مانند اردوگاه است و در هر جایی که خرسی وجود داشته باشد، درختان زیادی نیز هست.

هوش مصنوعی: یک سواری باهوش و چابک گفت که اگر به اردو برود، حتماً برای دل‌خوشی و شادی خواهد بود.

هوش مصنوعی: شیشه به من پیام داد که سریعاً به من برسان، شاید مشکل من حل شود و از این گرفتاری رها شوم.

هوش مصنوعی: من سواری به اردو فرستادم تا هرجا که بتواند، به جستجو بپردازد و اطلاعاتی پیدا کند.

هوش مصنوعی: زمانی که او تلاش می‌کند، به وضوح نمایان می‌شود و در نتیجه، به مقامی می‌رسد که نوکر حکیمی می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر آدم دانایی باشی، صدای شلوغی و هیاهو را می‌شنوی و درباره شرایط و وضعیت او کنجکاوی می‌کنی.

هوش مصنوعی: او گفت: شیشه وجود دارد، اما برای چه استفاده می‌شود؟ چگونه می‌توانم آن را بدهم اگر ارزش جان را داشته باشد؟

هوش مصنوعی: اگر پول کمی در دست داشته باشم و با مشت به شیشه بزنم، آیا می‌توانی انگشتت را برداری؟

هوش مصنوعی: اگر آدمی را بفرستم و او را بخوابانند، باز هم اگر پول و ثروتی در کار نباشد، به او طعنه می‌زنم.

هوش مصنوعی: او گفت: این را نگو که این خرس بزرگ است، زیرا به زیرکی مانند روباه عمل می‌کند، اما ظاهراً شبیه گرگ است.

هوش مصنوعی: او به خوبی میداند چگونه محبت و مهربانی خود را به نمایش بگذارد، اما این حرف‌ها و خوش‌وبش‌هایش نه به نفع اوست و نه به ضررش.

هوش مصنوعی: اگر عمری طولانی داشته باشی، به تو اسب عربی اصیلی هدیه خواهد داد که هم زیبا و هم دلپذیر است.

هوش مصنوعی: او این پیام را فرستاد و من به سرعت پاسخ دادم در حالی که حال من خوب نیست، و دیگر فرصت زیادی ندارم.

هوش مصنوعی: دو درهم برای غذای او بگذارید مشخص کنید که این عمر دچار تغییر و تفرقه می‌شود.

هوش مصنوعی: گفت: آدمی دارای دانش و آگاهی است که او را به حالتی خاص خواهد رساند.

هوش مصنوعی: اگر یک من نمک را با مقداری آب روی او بریزیم، این کار باعث می‌شود که او پس از مدتی خوابش ببرد.

هوش مصنوعی: دو پای ماده گامیش، کهنسال، غذا را برای او می‌آورند، چون حالش خوب نیست.

هوش مصنوعی: سپس به سرعت وضعیت را بیان می‌کنند که اگر این راه حل نبود، راه حلی دیگر پیدا کنند.

هوش مصنوعی: تو مانند یک شیشه برنجی بوده‌ای که به سه قطعه تقسیم شده و وقتی به هم وصل می‌شوی، به مانند یک مناره استوار و زیبا می‌گردی.

هوش مصنوعی: در اینجا، شخصی با استفاده از بوق، مایعات را به داخل خیکی می‌ریزد و معلوم است که آب از دیگ او در حال بیرون ریختن است. این تصویر نشان‌دهندهٔ حرکت و برای خود بته‌ریزی و یا فعالیتی است که با احتیاط انجام نمی‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی مشک او پر شد، آب از حلقش بیرون آمد و همچنین سبیل و ریش و موی سرش، همه خیس شدند.

هوش مصنوعی: این داستان به خاطر ویژگی خاص و جالبش مطرح شده و هدفش بیان حال بد اوست که از آن به عنوان تجربه‌ای عبرت‌آموز یاد می‌شود.