قائم مقام فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زنجیره نشین زریش درویش خوش است</p></div>
<div class="m2"><p>ور هست توانگر از بز و میش خوش است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>زنجیره کجا؟ حنا و حمام کجا؟</p></div>
<div class="m2"><p>زنجیره نشین مثل تو بی ریش خوش است</p></div></div>

شمارهٔ ۷

زنجیره نشین زریش درویش خوش است
ور هست توانگر از بز و میش خوش است
زنجیره کجا حنا و حمام کجا
زنجیره نشین مثل تو بی ریش خوش است

هوش مصنوعی: این شعر به تفاوت‌های زندگی و وضعیت اجتماعی اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که زندگی ساده و بی‌پیرایه زنجیره‌نشینان، حتی با وجود فقر، می‌تواند خوشایند باشد. در مقابل، زندگی مرفه و تجملاتی دیگران، مانند ثروتمندان، به چشم نمی‌آید. او با طنز به این نکته اشاره می‌کند که زنجیره‌نشینی بدون ریش، نوعی شادابی دارد که قابل مقایسه با زندگی‌های پرزرق و برق نیست.

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶

هوش مصنوعی: زندگی ساده و بی‌پیرایه در کنار افراد نیکو و متواضع بسیار دلپذیرتر است تا اینکه به دنبال ثروت و قدرت باشیم، حتی اگر ثروتمند بودن با مادیات و زندگی لوکس همراه باشد.

زنجیره نشین زریش درویش خوش است

ور هست توانگر از بز و میش خوش است

هوش مصنوعی: زنجیره و حنا و حمام در کجا هستند؟ زندگی کسی که زنجیر بسته است، اما ریش ندارد، خیلی راحت و دلپذیر است.

زنجیره کجا؟ حنا و حمام کجا؟

زنجیره نشین مثل تو بی ریش خوش است

شمارهٔ ۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده