قاآنی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا قبلهٔ ابروی تو ای یار کج است</p></div>
<div class="m2"><p>محراب دل و قبلهٔ احرار کج است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ما جانب قبلهٔ دگر رو نکنیم</p></div>
<div class="m2"><p>آن قبله ماست گرچه بسیار کج است</p></div></div>

دیوان حکیم قاآنی شیرازی به کوشش محمدجعفر محجوب - تصویر ۱۰۴۷

دیوان حکیم قاآنی شیرازی (براساس نسخه میرزا محمود خوانساری) به تصحیح امیرحسین صانعی - قاآنی شیرازی - تصویر ۹۸۸

دیوان کامل حکیم قاآنی شیرازی با مقدمه و تصحیح ناصر هیری - قاآنی شیرازی - تصویر ۸۱۲

رباعی شمارهٔ ۵

تا قبله ابروی تو ای یار کج است
محراب دل و قبله احرار کج است
ما جانب قبله دگر رو نکنیم
آن قبله ماست گرچه بسیار کج است

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر ابراز عشق و وابستگی عمیق خود به معشوق می‌کند. او می‌گوید که هرچند ابروی معشوق کج است و این امر ممکن است در نظر دیگران نادرست به نظر برسد، اما این زیبایی و وجهه‌ی منحصر به فرد او را می‌ستاید. شاعر تأکید می‌کند که حتی اگر به سمت قبله‌ای دیگر نرویم، همین قبله کج، برای او به عنوان مقصد اصلی و جایگاه محبت و عشق باقی می‌ماند.

رباعی شمارهٔ ۳

رباعی شمارهٔ ۴

هوش مصنوعی: تا زمانی که ابروی تو به سمت دیگری خم است، دل من و راه آزادی هم به سمت دیگری منحرف شده است.

تا قبلهٔ ابروی تو ای یار کج است

محراب دل و قبلهٔ احرار کج است

هوش مصنوعی: ما به سمت قبلهٔ دیگر نخواهیم رفت، چون همین قبلهٔ ماست هرچند که خیلی کج و ناهموار است.

ما جانب قبلهٔ دگر رو نکنیم

آن قبله ماست گرچه بسیار کج است

رباعی شمارهٔ ۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها