قاآنی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>صدرا دیشب به باغ نواب شدم</p></div>
<div class="m2"><p>امروز به حضرتت شرفیاب شدم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آن باغ چو روی ناکسان آب نداشت</p></div>
<div class="m2"><p>از خجلت بی‌آبی او آب شدم</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۲۱

صدرا دیشب به باغ نواب شدم
امروز به حضرتت شرفیاب شدم
آن باغ چو روی ناکسان آب نداشت
از خجلت بی آبی او آب شدم

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از تجربه‌های خود صحبت می‌کند. او شب گذشته به باغ نواب رفته و امروز به محضر حضرت عرض سلام کرده است. باغ به دلیل نبود آب، خالی و بی‌حالت بوده و شاعر از خجالت این وضعیت، خود به آب تبدیل شده است. این موضوع نشان‌دهنده‌ی احساسات عمیق شاعر و ارتباط او با محیطش است.

رباعی شمارهٔ ۱۹

رباعی شمارهٔ ۲۰

هوش مصنوعی: دیشب در باغ نواب بودم و امروز به محضرت نزدیک شدم.

صدرا دیشب به باغ نواب شدم

امروز به حضرتت شرفیاب شدم

هوش مصنوعی: آن باغ که از بی‌آبی چهره‌ی بی‌کسان را نمی‌تواند تحمل کند، من به خاطر شرم از بی‌آبی‌اش، به آب تبدیل شدم.

آن باغ چو روی ناکسان آب نداشت

از خجلت بی‌آبی او آب شدم

رباعی شمارهٔ ۲۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده