هوش مصنوعی: از وقتی که تو به شکار رفته‌ای، دل من به شکار غم تبدیل شده است. حالا دیگر شادی‌های من کم شده و اندوه‌ام بیشتر شده است.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر رنج و سختی‌هایی که در زمان شاه به من می‌رسد، نتوانم به کمک و حمایتی اعتماد کنم، به سرنوشتم شک دارم؛ چون او بود که مرا از غم و اندوه نجات داد.

هوش مصنوعی: برای شکار آهوان نابینا و بی‌خبر، جان و دلم در حال حرکت بود. از این رو، هر لحظه از دل زنده، احساساتی عجیب و غریب به من دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: دوست من به شیدایی غزال دلبسته است و دل او از ناراحتی خسته شده، او از آرزوها رسته و من نیز از اندوه به نفس‌زدن افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: ای معشوق زیبا و شنگول، با لب‌های خوش‌فرم، بیدار شو و خواسته‌ات را مطرح کن تا از این درد و رنج رهایی یابیم و از این مشکلات فاصله بگیریم.

هوش مصنوعی: چندین بار به دلما درد و اندوهی رسیده است، مانند لاله‌ای که سرخ و شاداب است. بیا، پیاله‌ای به من بده تا از این غم و آواز تلخ رها شویم.

هوش مصنوعی: موهای خود را باز کن تا روح تازه‌ای بگیری. چه خوش است که بر ابروهایت این همه پیچ و خم وجود داشته باشد و دل‌ها را شاد کند.

هوش مصنوعی: خبر خوش بده که صبحگاه، پادشاه جهان از راه می‌رسد، با ماه و زیبایی‌اش بر سر، و با دولتش به سوی خدمت می‌آید.