هوش مصنوعی: صبح که آفتاب از افق پیدا شد، ماه به خاطر خشم و نارضایتی‌اش به در کوبید.

هوش مصنوعی: به محض اینکه از جایی که بودم خارج شدم، متوجه شدم که خورشید از لبه افق بالا آمده است.

هوش مصنوعی: بسیار دیده‌ام که لبخند شیرین او، همچون قند، بارها و بارها شیرینی را به دل‌ها می‌نشاند.

هوش مصنوعی: به خودم اجازه ندادم که در مقابل سختی‌ها و مشکلات، زانو بزنم و از پا در بیافتم؛ به طوری که در میان صبحگاهان، دست از خودنکردم.

هوش مصنوعی: زمانی که غم و اندوه عشق را احساس کردم، متوجه شدم که با شوق و انتظار، نگاه و زیبایی پیچیده‌شده در زلف و موهای محبوبم را درک می‌کنم.

هوش مصنوعی: تو با کینه و خشم، به مانند یک شاهین ناآگاه، به پر و بال کبوتر حمله کردی.

هوش مصنوعی: بر اثر خشم، خود را مورد ضربه قرار داد و ضربه دیگری نیز به خود زد.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی می‌گوید که خنده‌ٔ دلنشین و شیرین خداوند، به قدری تاثیرگذار است که باعث شادی و خوشحالی عمیق در وجود انسان می‌شود و روح را به وجد می‌آورد.

هوش مصنوعی: او از شدت ضربات بر گل‌های قرمز، رنگی عمیق‌تر از نیلی پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: گفتی که به طور عمدی شاخهٔ گل نیلوفر را بر سر درخت صنوبر قرار دادی.

هوش مصنوعی: در چشمانم که پر از اشک و حسرت است، موهای او مانند زاغی به پرواز درآمده که در خون خودش می‌کوشد.

هوش مصنوعی: از هر یک از اشک‌های گونه‌هایش، به دو جسم آسمانی طعنه می‌زند.

هوش مصنوعی: زلف سیاه او همچون دزدی است که به گنجینه‌ای از گوهرها وارد شده و آن را در دست دارد.

هوش مصنوعی: از آنجا که او به من نگاه می‌کند، هر نگاهش هزاران درد و زخم به من می‌زند و خشمش در وجودم جاری است.

هوش مصنوعی: بر جان همه زهر تلخ شکر پاشید و بر دل همه تیر خوشبو زد.

هوش مصنوعی: هر مژه او به خاطر خشمش، بر هر یک از اعضای بدنم ضربات زیادی مانند تیر و خنجر زده است.

هوش مصنوعی: چشم‌هایش با زیبایی و بی‌نظیری، دلم را به شدت مجذوب کرده و شاهدانی از عشق و احساسات عمیق در جانم ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: چهره‌اش به خاطر سیلی‌های مکرر، به رنگ نیلی درآمده است، گویی که دیبایی را از ششتر بر تن کرده باشد.

هوش مصنوعی: لب‌های شیرین و خوشگوار او به قدری بر اثر اشک‌هایم شکرین و لطیف شده‌اند که گویا شکر بر آنها نشسته است.

هوش مصنوعی: زیر موهای زیبای او آتش شوقی شعله‌ور است که مانند آتش دوزخ در دل کافر می‌سوزد.

هوش مصنوعی: در موج اشک‌های چشمان او، مانند مردی که در آب شناور است، دست و پا می‌زند.

هوش مصنوعی: او از شدت ضرباتی که به سر و بدنش خورده، کاملاً کبود شده و رنگش به آبی نیلگون تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و جذابیت خاصی که موها و زیبایی‌هایش دارد، روزگار و حوادث زندگی تغییراتی در او ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: موهای مجعد و چین‌دارش را باز کرد و با گره‌هایش از روی چهرهٔ معصومش برداشت، و دل‌های ناراحت را شاد کرد.

هوش مصنوعی: مانند اینکه مار به دور گنج موی او حلقه می‌زند، دایره‌ای به دور چهره‌اش کشیده شده است.

هوش مصنوعی: چون دختران بی‌سر و سامان پراکنده شدند، به خاطر اینکه بیش از حد به زینت‌ها و جواهرات اهتمام کردند.

هوش مصنوعی: صورت زردش به سیلی‌های مداوم می‌مانست، گویی مانند سکه‌ای بود که بر روی نقره زده شده باشد.

هوش مصنوعی: هرچند که باد سردی وزید، اشک او از دلش به حدی سرریز شد که مانند موجی به شدت برآمد.

هوش مصنوعی: موج‌ها از پشت سر به همدیگر می‌گفتند که دریا در حال حرکت و تلاطم است و بادی سخت و سرد به آن ضربه می‌زند.

هوش مصنوعی: تو گفتی که با خون اشک‌هایم، رنگ سرخ را به مانند صباغی، بر خم معصفر (یعنی شراب) زدی.

هوش مصنوعی: عبهر به خاطر جذابیت فریبنده‌اش به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد و چنان خوشبو و زیباست که به گمان کسی گلاب بر چهره‌اش می‌ریزد.

هوش مصنوعی: می‌گویی که خورشید به خاطر ضربه‌هایی که به ماه زده شده، eclipsed شده است.

هوش مصنوعی: از او پرسیدم چرا دائم ناله می‌کنی، در حالی که دلم را با غم و درد خود سوزانده‌ای؟

هوش مصنوعی: گفت که از فراق تو به جانم آتش زده‌ام و این آتش به موهایم رسیده است.

هوش مصنوعی: اکنون آن جوان کوچک و قدیمی‌ات دوباره بر پشت تو خیزش کرد و حمله‌ور شد.

هوش مصنوعی: گفتم ساکت شو، زیرا صدای آه و ناله‌ات مثل صاعقه‌ای است که به جانم آسیب می‌زند و آتش می‌زند.

هوش مصنوعی: یک سال گذشته و غم جدایی همچنان به جان من و خانواده‌ام آتش زده است.

هوش مصنوعی: در ری، به اندازه‌ای که زنده‌ام، منتظر می‌مانم، مانند آتشی که در جانم شعله‌ور است.

هوش مصنوعی: او این را گفت و با حرص و خشم، لعل را به مروارید تبدیل کرد و سنگریزه را به ساغر زد.

هوش مصنوعی: می‌گوید حالا که به درمان نیاز داریم، باید با امید و دلگرمی به درگاه خداوند رو بیاوریم.

هوش مصنوعی: زن بی‌پناه برای کمک و درخواست یاری، دست به دامن شاه پادشاه و پیروزی زده است.

هوش مصنوعی: اردشیر، شاهزاده‌ای است که بخشش و generosity او، به قدری قابل توجه است که می‌تواند بر نیکی و تلاش‌های دیگران سایه بیندازد.

هوش مصنوعی: فرمانده‌ای که خدمتکارانش به سبب عظمت و شکوه او برتری و قدرت قیصر را تحت‌الشعاع قرار داده‌اند.

هوش مصنوعی: او با ناز و محبت خاصی بر من توجه کرد و در عین حال، از روی ناخرسندی و بی‌میلی، به سمت دورترین حالت ممکن رفت.

هوش مصنوعی: او مانند خورشید، تنها و با قدرت، در میانه جنگی سخت با صد هزار شیر وحشی مقابله کرد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس غیر از او را نمی‌بیند که با یک حرکت قادر است بر صد هزار نفر لشکر بتازد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد دشمنی بدخواهان به اندازه خورشیدی درخشان و خوشبختی را تهدید می‌کند، ولی در عین حال در یک آسمان ستاره‌ای، که نشان‌دهنده‌ی قدرت و نور است، همچنان درخشش خورشید از آن ستاره‌ها برجسته‌تر است.

هوش مصنوعی: در نتیجه خونریزی‌های زمین، جنگ در بدخشان به شدت شدت گرفت، وقتی که او با صدای بلند بر اسب سفید خود فرمان داد.

هوش مصنوعی: شما فکر کردید که دندان‌های تیز دشمن، مانند پیکانی که به هدف نشانه می‌رود، بر عرق گردن او فرود می‌آید.

هوش مصنوعی: دشمنان را درخودت احساس کن که چگونه به سراغشان می‌روی. مانند علی، که در میدان نبرد با شجاعت به صف کافران حمله کرد.

هوش مصنوعی: دیگر هیچ نشانی از کسی باقی نمانده که وقتی در همسایگی‌اش می‌نشینی، به او دسترسی پیدا کنی.

هوش مصنوعی: در نبرد، اگر کینه و دشمنی به شدت و قاطعیت حمله کند، در مهمانی و فرصت‌های خوشی، انسان باید مانند سکندر شجاعت و قدرت را در دست داشته باشد.

هوش مصنوعی: در میخانه، نوشیدن شربت و خوش‌گذارانی مانند خسرو است، و در میدان جنگ، جنگیدن و مبارزه مانند نوذر است.

هوش مصنوعی: وقتی که تخت مانند جمشید در اوج بلندی قرار می‌گیرد، همچون خورشید، شراب قرمزی را می‌نوشد.

هوش مصنوعی: در اوج آسمان، جایگاه تو بسیار بلند است، چرا که سنجر پنج بار به این مقام رسید.

هوش مصنوعی: تنها تیر او را که شلیک کرد، شنیده‌ای که در گرداگرد مرگ بال ها گشوده است.

هوش مصنوعی: غیر از تیغ او، نهنگ هم چیزی نشنیده‌ای که او مانند دریا موجی از جوهر را به حرکت درآورد.

هوش مصنوعی: خرگاه عظمت و پرچم حکومت را بر فراز آسمان و بر بالای ستاره‌ها قرار داد.

هوش مصنوعی: کفش‌های گرانبها و نشانه‌های مقام و احترام را به جایگاه و ارزش ماه و فرق دو تن از انسان‌ها قرار داد.

هوش مصنوعی: ابر همچون برقی زیبا به نظر می‌رسد و زمانی که او دستش را بر روی خنجر می‌ساید، این زیبایی به اوج می‌رسد.

هوش مصنوعی: دشمن او بر نعمت‌هایش ناشکری کرد و با کینه‌توزی در پی انتقام رفت.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر اطاعت ما، کاری که شاه علیه دشمن انجام داد، نازک و کم‌اثر شود، پس چه فایده‌ای خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: ضربتی که حیدر (علی) بر دشمن زد، نتیجه ای بیش از عبادت و اخلاص ائمه (علیه‌السلام) در پی دارد.

هوش مصنوعی: علی، شیر خدا و دلاوری است که با شمشیرش، گروه کافران را به شدت مجازات کرد و آتش حملاتش به جان آنها افتاد.

هوش مصنوعی: او همان کسی است که زیبایی‌های خلق را شکل داده، مانند دست ازل که با قلم خود بر روی کاغذ نوشت.

هوش مصنوعی: درست است که این دست، زیبایی‌های خود را دارد، اما آنچه که مهم‌تر است، اثر و نقش خالق بزرگ است که در پس این زیبایی‌ها قرار دارد.

هوش مصنوعی: تنها کسی که حقیقتاً موجود است و نمایانگر قدرت الهی است، همان خداست. خداوند به زیبایی و کمالات خود، مانند دفتری زیبا و پرزرق و برق، جلوه می‌دهد.

هوش مصنوعی: تنها اوست که برای نابود کردن بت‌ها، هیچ کس را به دوش پیامبر نمی‌گذارد.

هوش مصنوعی: برای ورود به عرصهٔ محشر، تنها با یاری و کمک او می‌توان قدم برداشت و بدون این حمایت، امکان‌پذیر نیست.

هوش مصنوعی: سخن را کوتاه می‌کنم زیرا شایسته او آنقدر بزرگ است که نمی‌توانم او را به خوبی ستایش کنم.