هوش مصنوعی: شب گذشته، هنگامی که ستاره‌های برجسته آسمان به قدرت خود رسیدند و در جایگاه چهارم قرار گرفتند، از بلندی آسمان به سوی مرکز زمین گرایش پیدا کردند.

هوش مصنوعی: من پس از انجام وظیفه‌ای در خانه خدا، به شیوه‌ای که در دین و شریعت به ما تعلیم داده شده است، عمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: از خانه‌ام خارج شدم و تصمیم گرفتم به سمت کوی و درگاه بروم. در این مسیر، گرسنه و در حال چرخیدن بودم، برخی اوقات به سمت چپ و گاهی به سمت راست می‌رفتم.

هوش مصنوعی: با نگاهی به رفتار و حرکات خود، آرام و با احتیاط پیش برو، زیرا دل به خاطر خیالات و احساسات متلاطم و غمگین است.

هوش مصنوعی: گاه به فکر انداختن فال و شانس هستم، گاهی به خیال ثروت و قدرت، گاهی به اندیشهٔ خطر و چالش، و گاه در حال تفکر دربارهٔ رازها و موضوعات پنهان.

هوش مصنوعی: روح انسان به درشتی و بزرگی فکر می‌کند، در حالی که بدن به دنبال تأمین نیازهای اولیه مانند آب و نان است. دل عاشق به وصال معشوق می‌اندیشد و لب به یاد معشوق می‌زند.

هوش مصنوعی: هر لحظه، زمزمه‌ای بر لبم هست که به خاطر شراب پر، سر می‌زنم و وسوسه‌ای بی‌پایان دارم که جای غم معشوق نازنینم را بگیرد.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی آن فرشته‌صفت در کجا به گفتگو می‌پردازد و با چه کسی همدلی و هم‌نشینی دارد؟

هوش مصنوعی: حالا من از این غم چنان پریشانم که گویی دریایی از خون در دل دارم. تا وقتی که کسی بیاید و آن را نوازش کند یا بوسه‌ای بر آن بزند.

هوش مصنوعی: پس از خورشید، درخت انگور به سادگی رشد می‌کند و به بار می‌نشیند، اما ممکن است که در این راه با چالش‌ها یا خطراتی روبرو شود.

هوش مصنوعی: طغیان او مانند وقتی است که به شوق و هیجان می‌افتد، اما در پی آرام کردن او باید از شیوه‌های زیادی استفاده کرد.

هوش مصنوعی: مانا با چه وضعیتی در دوزخ قرار گرفت که آن چهره بهشتی، از لب کوثر شیرینی شیرین و خوشمزه‌ای را می‌نوشد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و ظرافتی می‌پردازد که در وجود دو چهره وجود دارد. گویی کمندهایی به شکل خمیده به دور آن‌ها پیچیده شده و شکوفه‌های یاسمن مانند شاخ و برگ درختان زینت‌بخش آن‌ها است. در مجموع، این تصویر نشان‌دهنده‌ی زیبایی و ظرافت خاصی است که در نزدیکی این دو چهره وجود دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که شب از سیاهی خود بگذرد و بستر خواب را آماده کند، آن مصیبت بزرگ که دین نام دارد، بر تن انسان قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: سپس او از در می‌آید و با محبت او را در آغوش می‌گیرد، به شدت او را فشار می‌دهد و پیشانی‌اش را می‌بوسد.

هوش مصنوعی: من می‌توانم این را به سادگی بشمارم، اما اگر او به تخت سلطنت بنشیند، دیو خواسته‌ها و آرزوهایش را به وسوسه می‌آورد و تأثیر شبق (شمشیر) بر او نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: زیرا وقتی که اهرمن به سلطنت و قدرت نائل شود، قطعاً بر انگشتر سلطنتی تکیه خواهد کرد.

هوش مصنوعی: وقتی کسی که لیاقت ندارد بر کرسی و مقام برسد، به طوری که ظلم و ستم را گسترش دهد، در واقع، این فرد توانایی و شایستگی لازم را ندارد و اگر تمام قدرتش را به کار گیرد، باز هم نخواهد توانست خود را تثبیت کند.

هوش مصنوعی: زمانی که از خشم من بروز پیدا کند، هر تار موی من به صورت سنان‌های برنده در می‌آید و به زیر پوست من نفوذ می‌کند.

هوش مصنوعی: غیرت و غیرت‌پروری من به من نیرو می‌دهد تا حتی اگر لازم باشد، برای دفاع از او تا آخرین نفس و با تمام وجودم بجنگم و از خودم مایه بگذارم.

هوش مصنوعی: بسیاری از خیال‌ها در دل من گذشتند تا اینکه ساعتی از ابتدای شب سپری شد.

هوش مصنوعی: هنوز من در آغاز شب هستم، در حالی که ناگهان از یک پیچ کوچه به صبح دومین برخورد می‌کنم.

هوش مصنوعی: در یک شب تاریک، آفتاب‌رو جلوه‌ای عجیب داشت، با این حال هیچ‌گاه کژدم در کنار آفتاب قرار نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: دو چشمان من به حدی از نور خیره مانده‌اند که این شب، مانند آستینی است که زره‌اش در آن پنهان شده است.

هوش مصنوعی: وقتی به سوی او نگاه کردم و از حالت حیرت بیرون آمدم، دیدم که محبوبم با صورت‌های زیبا و جذابش به سمت من می‌آید.

هوش مصنوعی: چشمان او مانند یک دریای عمیق و پر از راز است. چهره‌اش همانند گل‌های بهاری زیبا و شاداب می‌درخشد. موهایش به قدری جذاب و دلنشین هستند که می‌توانند تمام دنیا را برافرازند و تارهای مویش همچون آسمانی پر از ستاره می‌باشند که دل هر بیننده‌ای را می‌رباید.

هوش مصنوعی: قد او مانند نهالی در چمن است، اما بر سرش مانند لعل ارزشمندی زینت دارد. بر روی این زیبایی، عطر شکر نیز به خوبی نشسته است.

هوش مصنوعی: انتظار می‌رود که شخصی با ظاهری زیبا و دلنشین، همچون خیال من، به نمایش درآید. قامت او به قدری خوش‌فرم و لاغر است که به سادگی می‌توان آن را با کوه مقایسه کرد، و آن زیبایی در ناحیه کمرش چنان است که ویژگی‌های منحصر به فردی دارد.

هوش مصنوعی: زیبایی و دلربایی او از خم موهایش به وضوح دیده می‌شود، همان‌طور که نشانه پیروزی بر روی پرچم پسر آتوسا به روشنی نمایان است.

هوش مصنوعی: چشمان او چنان پر از قدرت و جاذبه است که گویا در آن دو چشمان شیر قادر و ترسناک جا گرفته است. این نگاه به قدری عمیق و تاثیرگذار است که می‌توان آن را به یک درگاه مقدس تشبیه کرد.

هوش مصنوعی: هر گونه ناز و زیبایی که در موهای او پنهان است و هر نوع فریبی که در چشمان او وجود دارد، به خوبی نمایان است.

هوش مصنوعی: چشمم به زیبایی او روشن شد و از او پرسیدم لعل تو چیست؟ او پاسخ داد: ای شادی، تو هستی که یک دنیا را خوشحال می‌کنی، در حالی که خودت غمگینی.

هوش مصنوعی: به او گفتم ای چهره‌ی زیبا، خوش آمدی! بیا و جانم را با حضور تو سرشار از سلام و درود کن. هزار بار بر تو درود می‌فرستم.

هوش مصنوعی: پس از آن، از کنار او گذشتم و او را به سمت خود کشیدم، مانند خازن مطمئن، که به دقت از آنچه در اختیارش است نگهداری می‌کند.

هوش مصنوعی: پس برای اینکه آن شخص تحت تأثیر قرار گیرد و تسلیم شود، تلاش زیادی کردم و مانند یک سوارکار چابک که اسبش را به زیر کنترل می‌آورد، او را به آرامش دعوت کردم.

هوش مصنوعی: هرچه که به اشتباه در مورد من فکر کردند و به دیگران نسبت دادند، در نهایت کنار گذاشته شد و آن همه محبت و نزدیکی که فکر می‌کردم وجود دارد، از بین رفت.

هوش مصنوعی: من خیره و متحیر مانده‌ام که چه جوابی بدهم، اگر پادشاه برگزیده بخواهد توضیحی درباره‌ی داستانم بپرسد.

هوش مصنوعی: کسی که در برابر او پایش را به زمین می‌ساید، و به خاک او احترام می‌گذارد، از او طلب یاری و استغفار می‌کند.