هوش مصنوعی: در شب گذشته که شبی برای قیامت بود و سرشار از حال و هوای خاصی بود، هیچ‌کس از آفرینش این جهان و آنچه در آن می‌گذرد، آگاهی نداشت.

هوش مصنوعی: آسمان گفت که از رفتارهای ناپسند مردم خسته و کهنه شده و دیگر تحمل نمی‌کند. او به نیمه‌راه ایستاده و از سکون و بی‌تحرکی به ستوه آمده است.

هوش مصنوعی: شبی به قدری تاریک و وحشت‌انگیز بود که از هر طرف، با بسته بودن چشم‌ها و گوش‌ها هیچ راهی برای دیدن و شنیدن وجود نداشت.

هوش مصنوعی: در شبی که تو توصیف می‌کنی، گویی دنیایی شگفت‌انگیز به‌وجود آمده است، جایی که ستاره‌ها مانند دامن‌های زیبا بر آستین آسمان آویخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: جز چشمان من و سرنوشت خواجه، در زیر آسمان جهانیان، همه در خواب به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: به دلیل انبوهی از غم و اندوه، احساس خستگی و ناراحتی به من دست داده است و به همین خاطر، سرم را به نشانه تفکر و اندیشه بر زانویم گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: به عقل گفتم که در این دنیا، چه چیزی باعث می‌شود این خیر و شرها به وجود بیایند و رشد کنند؟

هوش مصنوعی: گروهی به هم آمیخته‌اند که به کارهای بیهوده مشغولند؛ گاهی در حال خصومت و کینه‌توزی و گاهی در تلاش برای صلح و توافق هستند.

هوش مصنوعی: هیچ کسی نمی‌داند از کجا آغاز شده و به کجا ختم می‌شود، و هیچ کس هم به منبع و علت صلح آن‌ها راهنمایی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: اگر هزاران بار هم در کارگاه خود بکوشی و به دنبال موفقیت باشی، اما در میدان نبرد، خود را در نقش یک فرمانده و سرباز نبینی، هیچ اتفاقی برایت نخواهد افتاد.

هوش مصنوعی: گفت که در این دنیای محدود، آرامش و دشمنی وجود ندارد و همه چیز در حال گذر است.

هوش مصنوعی: هرگز ندیده‌ام که دو نفر مثل دو بره به هم درگیر شوند، اما وقتی راه باریک شده و تنگ می‌شود، این درگیری شدت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اما وقتی که عمیقاً به امور دنیا نگاه کنی، در می‌یابی که در دل این جهان، جهانی وسیع و فراخ نهفته است.

هوش مصنوعی: در این دنیا و فراتر از آن، مانند روحی در بدن، وجود دارد. همچنین، فراتر از این دنیا نیز روحی وجود دارد که از آن جداست و والاتر از این عالم است.

هوش مصنوعی: گدا و شاه در یک مکان آرامیده‌اند و همگی زیر یک آسمان قرار دارند، مثل ماه و سها (ستاره‌ای در آسمان) که در یک مکان مشخص در کنار هم هستند.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که در این موضوع، هیچ تفاوت و تضادی وجود ندارد؛ یعنی نه حرف "میم" که نمایانگر تمایز است و نه "الف" که نشانه‌ای از آغاز باشد، و نه نقش "سیم" که برعکس باشد و نه نقش "حجر" که نمایانگر سفتی و سختی است. در واقع، همه این عناصر به نوعی هماهنگی و یکدستی اشاره دارند.

هوش مصنوعی: اهالی آن دیار به هر ویژگی که داشته باشند، باز هم مسافران دیگر مناطق را هدایت می‌کنند و با آن‌ها ارتباط برقرار می‌سازند.

هوش مصنوعی: درون و بیرون انسان مانند نور عقل است؛ که در دل پنهان و در ظاهر آشکار می‌شود، درست مثل روح پاک که در بدن حضور دارد.

هوش مصنوعی: درست مانند افرادی که در کشتی نوح هستند، ممکن است در وضعیت ترس و نگرانی باشند اما در عین حال احساس امنیت می‌کنند. همچنین، مانند قوم عاد که در بادهای شدید و طوفانی آرام و بی‌خبر بودند.

هوش مصنوعی: این شعر به تشبیه وضعیت‌های مختلف می‌پردازد. نویسنده به طور منطقی بیان می‌کند که چطور تصاویری که در بسترهایی متفاوت مانند دریا یا کوه وجود دارند، می‌توانند به اشکال مختلف و با ویژگی‌های متفاوت در ذهن یا در جاهای دیگر منعکس شوند. این اثر به ارتباط بین جلوه‌های خارجی و تأثیراتی که بر درون دارند اشاره دارد.

هوش مصنوعی: این شعر به تصویر کشیدن تضادهایی می‌پردازد؛ یعنی برخی چیزها می‌توانند در یک زمان هم کوتاه و هم بلند باشند. همچنین، به زیبایی و درخشندگی مانند نور خورشید اشاره می‌کند که در عین حال می‌تواند در حالتی پایین و ناچیز یا در حالتی بالا و والا قرار گیرد. به طور کلی، این ابیات به نوعی از معاینه‌ی وضعیت‌های متضاد زندگی و طبیعت اشاره دارند.

هوش مصنوعی: در آن دنیا، وقتی به هر چیزی نگاه می‌کنی، فکر می‌کنی که هیچ چیزی غیر از او وجود ندارد و همه چیز در حضور او است.

هوش مصنوعی: بله، تضادها و تفاوت‌های موجود در حروف و کلمات ناشی از محدودیت‌های وجودی ماست که در قالب ظاهری خود متجلی می‌شود.

هوش مصنوعی: این ابیات به وضعیت و تغییر شکل‌هایی اشاره دارد که دریاچه‌ها و آبراه‌ها به خود می‌گیرند. همه چیز به وسعت و عمق دریا مربوط می‌شود و اینکه شرایط گاهی به گونه‌ای می‌شود که دریا به صورت خلیج، گاهی به شکل رودخانه و گاهی به شکل مسیری باریک‌تر در می‌آید. این تغییرات نشان‌دهنده تغییرات طبیعی و محدودیت‌های فضای آبی است.

هوش مصنوعی: خارج از تمام این ویژگی‌ها، چیزی وجود دارد که عقل‌ها فقط به تصور آن مشغولند و فکرهایشان در حیرت است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هرچه در مورد شناخت و مقام او خیال کرده‌اند، بی‌ثمر و بی‌اساس است و هرچه درباره‌ منزلت و جایگاه او گفته شده، هیچ ارزشی ندارد.

هوش مصنوعی: غیر از این نمی‌توانیم بدانیم که فرمانده‌ای وجود دارد و افرادی هستند که باید از او پیروی کنند، مگر در شرایطی خاص که ضروری باشد.

هوش مصنوعی: اگر این نحل نمی‌دانست، چگونه می‌تواند از شهدی که جمع‌آوری کرده، خانه‌ای پیچیده و با شکوه بسازد؟

هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن قدرت و توانایی‌های خارق‌العاده عنکبوت است. شاعر به ما می‌گوید که آیا می‌توان تصور کرد که عنکبوت چگونه می‌تواند از رشته‌های ظریف و براق خود، پارچه‌ای زیبا و مجلل مانند ابریشم بسازد؟ اینجا، به نوعی به شگفتی‌های خلقت و دقت در پردازش و ساخت اشاره دارد.

هوش مصنوعی: موری که تخم را به چهار قسمت تقسیم می‌کند، چه می‌داند که این کار باعث می‌شود از آن تخم چیزی رشد نکند و به نتیجه نرسد.

هوش مصنوعی: خرگوشی از ترس باز، به دستور کبک در جستجوی راه فرار برآمد.

هوش مصنوعی: هنوز چیزی درباره‌ی بدی من وجود دارد که مانند دم شیر ظاهر شد، همان‌طور که روشنایی صبح از سمت شرق پدیدار می‌شود.

هوش مصنوعی: عشقم به گلی تشبیه شده که بر اسبی سوار است و گاه برایم طعنه و کنایه می‌زند، از سر تا کمر به من حمله می‌کند.

هوش مصنوعی: من از جای خود برخواستم و او را با خیال راحت از خانه بیرون کشیدم و محکم در آغوش گرفتم.

هوش مصنوعی: من همواره می‌گویم ای دلبر، بیا و وارد شو، زیرا با تو جهنم بهشتی می‌شود و بهشت بدون تو، جهنم است.

هوش مصنوعی: جهنم و طوفان دیگر برای من اهمیتی ندارند، زیرا به خاطر شدت آتش و آب، دیگر احساساتی از دل و چشم ندارم. بی‌تو همه این احساسات از من رفته‌اند.

هوش مصنوعی: از چشم‌هایم اشک مثل مروارید جاری شد و لب‌های او به خنده باز شد و زیبایی‌اش به وضوح نمایان گردید.

هوش مصنوعی: تو اشاره می‌کنی که لب‌ها و چشم‌ها هر دو حامل معنا و احساس هستند؛ یکی از آن‌ها حامل زیبایی ناپایدار و دیگری حامل زیبایی پایدار و ماندگار.

هوش مصنوعی: با ترس و لرز و احتیاط به زلف‌های او دست زدم، به گونه‌ای که انگار در حال نزدیک شدن به یک مار سیاه جادویی بودم.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و پیچیدگی موهای معشوق اشاره دارد. شاعر می‌گوید که همه علم و دانش مانند کتابی است که پیچیدگی و ظرافت موهای آن شخص را نشان می‌دهد. در واقع، تشبیه می‌کند که حلقه‌های مو به دایره‌هایی می‌مانند که نشان‌دهنده عظمت و زیبایی است.

هوش مصنوعی: چشمان او مانند چشم‌های آهو زیبا و فریبنده است و موهایش همچون افعی دراز و شگفت‌انگیز است، اما هر دو این ویژگی‌ها خلاف ذات و طبیعت آن‌ها به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: عطر خوش مشک را پخش کرده و زهر را به دارویی مؤثر تبدیل کرده است که جان را پرورده و زهر‌کش است.

هوش مصنوعی: به دکان بردم و او را به کنار می‌آورد که زیبایی‌اش مانند یاقوت و عطرش همچون عنبر است.

هوش مصنوعی: از آن نوشیدنی که وقتی به دل می‌رسد، به سرخی جگر تبدیل می‌شود و به زیبایی در مغز اثر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: وقتی که رنگ شراب از گلوی او خارج شد، نگاهش را از روی مهربانی به چهره من دوخت.

هوش مصنوعی: چه گفت؟ او گفت که در این زمان که هنر به عنوان کالایی ارزشمند شناخته می‌شود، زمان به چه صورت بر تو می‌گذرد.

هوش مصنوعی: به او گفتم که ای دلبر، از این درد و ناله دوری کن. به او گفتم که ای خوش‌چهره، از این حرف‌ها بگذر و بی‌خیال باش.

هوش مصنوعی: به خاطر محبت و توجه جناب خواجه، حسودان به من همان کار را کردند که برادران یوسف به او کردند، به خاطر محبت پدرشان.

هوش مصنوعی: زمانی که این حرف را شنید، از روی خشم چشمانش را بست و از دل هر موی من دو صد تیغ دردناک بیرون آمد.

هوش مصنوعی: باران ریزش می‌کند و از بادام، میوه چیده می‌شود. این باران باعث می‌شود که لاله‌ها از آب بیرون بیایند و شکوفا شوند.

هوش مصنوعی: هاله‌ای از نور و زیبایی بر چهره‌ی محبوبم تابید و سپس در باغی سرسبز، عطر و لطافت گل‌های نیلوفر به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت ماه و هلال‌های زیبای آن اشاره می‌کند. او می‌گوید که در آسمان، ماه فضایی درخشان دارد و هلال‌ها نیز با زیبایی خاصی در کنار آن هستند. طپانچه زدن به ماه نشان‌دهنده توجه و عشق عمیق به زیبایی‌های آسمان است.

هوش مصنوعی: از روی خشم به یک رفیق گفت که حسود تو را فریب داده و گفته در کاخ آقازاده‌ها، لباس خود را نبر.

هوش مصنوعی: ستایش از بزرگی که روزگار را در دست دارد، حفاظت از جان تو کافی است. تو فقط به تمجید بپرداز و از هزار خطر نگرانی نداشته باش.

هوش مصنوعی: آبادگر سرزمین‌های غیرعرب و پشتیبان دولت جمشید، که فرمانروای سرزمین‌هاست و قهرمانان نیک‌ذات را حمایت می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت به تمجید از شخصیت و مقام کسی اشاره دارد که به ملت اسلام خدمت کرده و به عنوان یک فرد برجسته در زمینه‌های مختلف شناخته می‌شود. او نماد قدرت و عظمت در جهان است و نمایانگر افتخار و شکوه برای جامعه خود می‌باشد.

هوش مصنوعی: عظمت او فراتر از تفکرات و گمان‌هاست و مقام او از هرگونه اندازه‌گیری و قضاوت انسانی بالاتر است.

هوش مصنوعی: زمانی که پرچم او در هر مکان به اهتزاز در می‌آید، مانند خورشید که در هر سرزمینی می‌تابد، همت و اراده او مانند ابر، در هر دیار پراکنده می‌شود و به سفر می‌رود.

هوش مصنوعی: اگر در روزی با عقل و احتیاط صحبت کنند، مانند کشتی‌ای که در دریا لنگر می‌اندازد و در حال آرامش و ایمنی قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر در سفر خواسته‌اش به آسمان پرواز کردی، دیگر نیازی به پرواز نخواهی داشت و نخواهی توانست مرغی بسازی.

هوش مصنوعی: از نعمت‌ها و رحمت‌های اوست که میوه‌های مختلف از هر درخت به بار می‌آید.

هوش مصنوعی: خير و بزرگی دست او در کلام نمی‌گنجد، زیرا همچون وسعت دریا است که در یک قطره نمی‌تواند نمایان شود.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر سخاوت او، سایه‌ای بر ابرها بیفتد، ستاره سهیل و ماه نیز مانند باران بر زمین می‌بارند.

هوش مصنوعی: تو در ذات خود بلند و پست جهان را همچون جواهر اشیاء در نخستین حقیقت، در بر داری.

هوش مصنوعی: مهر و محبت تو برای همه انسان‌ها طبیعی و ذاتی است، همان‌طور که توانایی صحبت کردن در وجود بشر نهفته است.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه آرزوهای مردم به طور مداوم مورد پذیرش قرار می‌گیرند، ممکن است این تصور ایجاد شود که مانند ماده‌ای خام و بی‌صورت به شکل‌گیری و قبول کردن اشکال و ویژگی‌ها پرداخته می‌شود.

هوش مصنوعی: دوست در مجلس انصاف می‌تواند آرامش و امنیت به ارمغان آورد و کسانی که تابع طلسم بخت هستند، می‌توانند پیروزی و موفقیت را تجربه کنند.

هوش مصنوعی: به خاطر شدت طمع تو در بخشش، تعجبی ندارد که طلا از معدن خارج شود.

هوش مصنوعی: به خاطر دشمنی تو، استفاده از آهن و فولاد مناسب است، زیرا ابزارهایی مانند تیغ، تیر و تبر ساخته می‌شوند تا نشان‌دهنده قدرت و جنگندگی باشند.

هوش مصنوعی: آیا تو از ارادهٔ قوی خود آسیبی دیده‌ای که هر گوشه و کناری به شدت در حال حرکت و شتاب است؟

هوش مصنوعی: می‌توان گفت که آیا از خشم تو شعله‌ای در چشمان دیده می‌شود که مانند سنگی از شدت ترس به سمت آن فرار کرده است؟

هوش مصنوعی: اگر نعمت و فیض تو از جهان قطع شود، به خاطر محبتت هیچ نشانه‌ای از وجود نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: محبت تو منبع درمان و شفا است، همان‌طور که شادی از نوشیدن شراب به دست می‌آید. اما بلا و درد ناشی از خشم تو مانند شعله‌ای است که از خاکستر برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: اگر داستان عشق تو را بگویند، حتی جنینی که در رحم مادر است به شوق و شادی قد می‌زند و می‌رقصد.

هوش مصنوعی: اگر صدای قدرت تو به گوش برسد، هیچ گیاهی در هیچ سرزمینی رشد نخواهد کرد تا روز قیامت.

هوش مصنوعی: شجاعت و دلیری تو مانند سپری در برابر بادهای سخت و توفان‌ها عمل می‌کند و حتی کوچک‌ترین و ضعیف‌ترین موجودات نیز نمی‌توانند به تو آسیب برسانند.

هوش مصنوعی: جهان به وجود تو افتخار می‌کند، مانند اینکه دود و نسل آدم به مقام و ذات پیامبر افتخار می‌کنند.

هوش مصنوعی: از شدت عظمت تو، شعلۀ آتش از دریا به جوش می‌آید و به لطف تلاش تو، جرقه‌هایی از آتش زبانه می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر عظمت و شکوه تو در آسمان‌ها مقام بگیرد، چنان فشاری به این ظرف محدود می‌آید که ممکن است تمام افلاک را بشکند.

هوش مصنوعی: ستایش تصمیم تو در دفترها ثبت شده، اما مانند بادی که ورق‌ها را پراکنده می‌کند، ناپایدار و بی‌ثبات است.

هوش مصنوعی: برای اینکه آینه صاف و درخشان شود، باید آن را از خاکستر پاک کرد. همین‌قدر که به کمک چرخ و دنده‌های زمان احتیاج داری، باید برای صفا و روشنایی‌ات نیز تلاش کنی.

هوش مصنوعی: خدایان می‌گویند که شخص حسودی از زبان یک خدمتکار سخنی ناپسند بر زبان آورده است.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانم منکر شوم که ستایش‌های ناقص من در برابر خوبی‌های تو به اندازه یک هجا هم ارزش ندارد؟

هوش مصنوعی: اگر این خواسته از حسود باشد، حق به نفع اوست. کسی که دانشمند است، از سخن حق آسیب نخواهد دید.

هوش مصنوعی: اگر منظور او از این حرفی که می‌زند، دشمنی با من باشد، پس کلیم (موسی) چه ضرری از تحقیر گاو می‌بیند؟

هوش مصنوعی: حسود هر چقدر هم که تلاش کند و به من آسیب برساند، نگران نیستم، زیرا عشق تو مانند سپری آهنین از من محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: از من جز عطر خوش ستایش تو نمی‌آید، همان‌طور که عود در آتش افروخته می‌شود و بویش فضا را پر می‌کند.

هوش مصنوعی: همیشه زمانی که یک مثلث قائم‌الزاویه داریم، نسبت بین دو ضلع عمود بر هم برابر با نسبت بین ارتفاعی است که از رأس قائمه به وتر (ضلع مقابل) می‌انند.

هوش مصنوعی: عروس ملک تو را قدرت و سلطنت جهانی چون عروسی زیبا در دامان خود دارد و زیبایی و خوشبختی تو به مانند لباسی ایمن و محترم بر تن توست.

هوش مصنوعی: تو ستاره‌ای هستی که به راه خود می‌روی و زمانه به خدمت توست. فرشتگان به تو کمک می‌کنند و خداوند حامی توست.