هوش مصنوعی: در ابتدای زندگی‌ام، زمانی که شاد و سرمست بودم، بدون هیچ دانشی و عملی، در ignorance و نادانی به سر می‌بردم.

هوش مصنوعی: از زمان کودکی‌ام که گذشتم، گرفتار غم شدم و این غم بیشتر در خیال و تصور دنیای فانی خود را نشان داد.

هوش مصنوعی: در پایان عمرم که روزهای خوبی را سپری می‌کنم و از کارهای نادرست دوری کرده‌ام، زمانم در تاسف و پشیمانی سپری شده است.

هوش مصنوعی: این زندگی که دارم، هیچ لذتی به من نبخشید و من از زیبایی‌های واقعی روحانی غافل بودم و به همین سادگی گذرانده‌ام.