هوش مصنوعی: زندگی من که پر از مشکلات و تنش‌ها بوده‌است، در واقع تنها در انتظار و آرزوی زیبایی و محبت محبوب سپری شده است.

هوش مصنوعی: اگر لذت وصل را نشناسیم، دور از انتظار نیست که زمان‌های ما همیشه در یاد جدایی سپری شده است.

هوش مصنوعی: ما آتشی از عشق تو در دل داریم که تنها خودت می‌توانی آن را خاموش کنی و هیچ‌کس دیگر نمی‌تواند از عهده این آتش برآید.

هوش مصنوعی: در دل من همیشه یاد مرگ حضور دارد، هر جا که به یاد زیبایی‌های محبوبم می‌افتم.

هوش مصنوعی: ای طبیب، از معالجه من بگذر، چون دیگر راه چاره‌ای برای درد عشق ندارم و این درد جانکاه فراتر از درمان است.

هوش مصنوعی: هر لحظه نوای تو که در جانم جا گرفته، دل را به پرواز در می‌آورد، مگر اینکه از جان گذشته باشد.

هوش مصنوعی: ای زاهد، از ما انتظار نظم و ترتیب نداشته باش، چرا که عاشق واقعی از تفکر و تامل بیرون آمده و در بی‌نظمی عشق غرق شده است.

هوش مصنوعی: اگر از درد و ناله‌ی دیگران عبور کنی، چه فایده دارد؟ زیرا کار تو تنها دخالت و فضولی در این ناله‌هاست و هیچ تأثیری بر آن‌ها نخواهد گذاشت.