هوش مصنوعی: از خودت دور نکن من را، چون هر لحظه که این کار را کنی، باعث ناراحتی و دردسر برای خودت می‌شوی. هر بار که من آه می‌کشم، تو هم از آن ناراحت خواهی شد.

هوش مصنوعی: اگر برای رهایی من از بی‌خوابی چاره‌ای نیندیشی، باید بیش از این از ناله‌های مرا تحمل کنی.

هوش مصنوعی: من هرگز نخواهم داشت، ای شمع، نگاهی به قامت تو، اگر تو بخواهی آتش مرا بر چشمانم بکشانی.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که منتظر هستم تا بفهمم آیا روزی خورشیدی بر اهل نظر خواهد تابید و چاقویی به دست خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: من اگر بخواهم به تو آسیب بزنم، دلم را پیش از گریبانم می‌ز‌نم، زیرا اگر دامن من خونین شود، تو را نیز از درد و رنج خود بی‌نصیب نخواهیم گذاشت.

هوش مصنوعی: اگر از این راهی که می‌گذری، با لطف و محبت به دیدارم بیایی، خوشحال می‌شوم. اما اگر روزی تصمیم بگیری که از این مسیر بگذری و به من نزدیک شوی، برایم بسیار تأثیرگذار خواهد بود.

هوش مصنوعی: درد و رنج نیکان در این دنیا بی‌دلیل نیست و در روز قیامت هم عذابی بدتر از این را تجربه خواهی کرد.