هوش مصنوعی: بی دلیل گریه نمی‌کنم، گریه‌ام دلیل خاصی دارد. حال دلم به قدری عجیب و غم‌انگیز است که نمی‌توانم خود را کنترل کنم.

هوش مصنوعی: آن دختر زیبا با ابروهای کمانی‌اش با من صحبت نمی‌کند و به نظر می‌رسد که بر اثر غمی که در دل دارد، با چهره‌اش نازک‌خیالی می‌کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زنده هستی، هرگز از جان خود نخواهی کاست و از کسی که طعم شیرینی را از لبانش چشیده‌ای، انتظاری نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: زاهد بهشت را می‌خواهد و از خدا می‌خواهد که او را به باغ تو برساند، اما هر کس بسته به سرنوشت و تقدیر خود آرزو و خواسته‌ای دارد.

هوش مصنوعی: ای شمع، بی‌خود از حال دلم نپرس؛ چرا که دور از وجود مه خوب‌روی تو، روزهایم مانند شب‌ها می‌گذرد.

هوش مصنوعی: هر لحظه که به سر کوی تو می‌رسم، با وجود اینکه تنها یک کودک هستم و در اشک‌هایم نهفته‌ام، اما ادب و آداب خاصی دارم.

هوش مصنوعی: فضولی، شاعر و هنرمند معروفی است که در دنیای عشق و معرفت شناخته شده است. او در هر جا و مکان، به عنوان یک شخصیت شناخته شده و با لقب‌های مختلف مورد احترام قرار دارد.