هوش مصنوعی: بر روی گردنم تیغی از شدت خشم و تهدید قرار گرفت. در حالی که بسیار تشنه بودم، ناگهان آبی به گردن من رسید.

هوش مصنوعی: نسیم وصل، جان‌ها را خوشبو کرد، در حالی که بوی خوش غزال مشکبوی من از راه رسید و مشام‌ها را نوازش داد.

هوش مصنوعی: باران اشک بر من بارید و سنگ‌های سرزنش بر سرم ریخت، بلایی بر رویارویی با آرزوهایم فرود آمد.

هوش مصنوعی: من عاشق کسی هستم که وقتی سمند زیبایش به دور خود می‌چرخد و از سرکشی‌اش نمی‌ترسد، هر بار که به من نزدیک می‌شود، قلبم را می‌برد.

هوش مصنوعی: دنیا از داستان‌های فرهاد و مجنون خالی شد تا اینکه صحبت من به گوش مردم رسید.

هوش مصنوعی: در جایی دور و نزدیک به نابودی، مانند من دلداده و سرگشته‌ای دیگر نیز وجود دارد که به دنبال من می‌گردد.

هوش مصنوعی: گفتم که از شدت گریه و فضولی، پایم در گل مانده است. او گفت: این بهتر است که نتوانی به کوی من بیایی.