هوش مصنوعی: زبان زیباست چون که می‌تواند مفهوم یکتایی خداوند را به خوبی بیان کند. اگر این خاصیت زبان نبود، بهتر بود که زبان وجود نداشت.

هوش مصنوعی: چه نعمت بزرگ و بی‌نظیری است که در عالم وجود، وجودی کامل و بی‌نقص هست که به وسیله آن، همه‌چیز شکل و هویت می‌گیرد و هر چیزی را به واقعیت تبدیل می‌کند.

هوش مصنوعی: زیبایی و کمال آفرینش قدیم مانند کشاورزی خوش‌شانس است که آب زلال و روان را در باغی سرسبز جاری کرده است.

هوش مصنوعی: قدرت بی‌دلیل مانند دریایی است که عقل انسان در آن همچون قایق کوچکی در حال گشت و گذار و سرگردانی است.

هوش مصنوعی: به هزاران هدیه صلوات بر روح کسی که از میان انسان‌ها، انتخاب شده و به مقام والای آن حضرت رسیده است.

هوش مصنوعی: پیامبر بی‌سواد و مکی، محمد از قبیله قریش، پناهگاه نوع بشر و پیشوای مخلوقات جهان است.

هوش مصنوعی: به اندازه کافی است که در توصیف ذات او همین بس که او را با نعمت‌هایش بشناسیم، آری او کسی است که دارای مقام والایی است.

هوش مصنوعی: اما پیشوای بزرگ و برجسته علی، عادل و دل‌انگیز، نظم‌دهنده‌ای برای دوری و نزدیکی آسمان و زمین است.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، به من بگویید که چه کسی جز شما می‌تواند به پرسش‌های من پاسخ دهد؟ چرا که ویژگی‌های شما به اندازه ویژگی‌های خداوند بزرگ و بی‌نیاز از دلیل است.

هوش مصنوعی: حالا داستانی از معجزات او را بشنو که با شنیدنش، دل و جانت تازه می‌شود.

هوش مصنوعی: روایت شده است که وقتی آن امام به مقام رهبری رسید، از مدینه بیرون آمد و کوفه را به عنوان محل اقامت خود انتخاب کرد.

هوش مصنوعی: هر قوم و ملتی روی به او آورده‌اند و از مشکلات و دردهای خود به او پناه می‌برند و از وجود او درمان و شفای دردهایشان را می‌یابند.

هوش مصنوعی: در آن زمان، در میان مردم بصره، افرادی بودند که به شاه اولیا، یعنی شاهی روحانی و محبوب، علاقه‌مند و معتقد بودند و او را از صمیم قلب دوست داشتند.

هوش مصنوعی: دو جوان باهوش و نیک‌نهاد، دو آغازکننده پاک و مطهر، دو دل‌بسته به اصول دین و دو جویای ایمان.

هوش مصنوعی: دو برادر از یک خانواده و با اصل و نسب مشابه، مانند دو گوهر گرانبها از یک دریا هستند. هر دو به گل‌هایی مشابه از یک باغ تبدیل شده‌اند.

هوش مصنوعی: با هدف رسیدن به موفقیت، عازم کوفه شده‌اند و زمان به پایان رسیده است. در این حال، مردم از شهر بصره به سمت کوفه در حرکت‌اند.

هوش مصنوعی: در میانه سفر، وقتی کارها به نتیجه رسید، برادر نتوانست تاب و توان خود را حفظ کند و از شدت فشار و خستگی به سختی افتاد.

هوش مصنوعی: بدان که جان او مانند تیر از کمان خارج می‌شود و از بدنش جدا می‌گردد.

هوش مصنوعی: او به برادرش گفت که ای محبوب دل و آنچه در چشمانم می‌گذرد، به تو وصیتی دارم.

هوش مصنوعی: ما دو جوانه بودیم که از باغ محبت سر برآورده‌ایم و امیدوار بودیم که روزی به گل‌های شاداب و خندان تبدیل خواهیم شد.

هوش مصنوعی: برای اینکه تحفه‌ای برای درگاه پادشاه باشی، باید همواره در انتظار بمانی، زیرا برای من، بهار که زمان رشد و شکوفایی است، به پایان خود رسیده و به مرحله‌ی خزان نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: ما در رنگ و زیبایی همچون دو دانه لعل بودیم که به مرتبه‌ای از زیبایی و ارزش رسیده‌ایم و اکنون به سوی خزانه شاهی قرار داریم.

هوش مصنوعی: از سختی‌ها و مشکلاتی که بر من فرود آمد، این گونه آسیب دیدم. اما تو به‌خاطر هدیه‌ات، آن گنج را همیشه در کنار خود حفظ کن.

هوش مصنوعی: وصیت من به تو، ای همراه و همنشین، این است که وقتی به درگاه آقا سلمان رسیدی،...

هوش مصنوعی: لطفاً از یاد من نرو و به خاطر داشته باش که به من نیاز داری. همچنین سلام من را به دیگران برسان.

هوش مصنوعی: دل خود را از یاد من پاک نکن؛ نام من را در آن بنویس. من گم شده‌ام و او می‌تواند مرا پیدا کند.

هوش مصنوعی: بگو که ای پادشاه خوش‌خلق و خوش‌چهره، بر خاک آرزو می‌کنم که به درگاه تو بیفتم.

هوش مصنوعی: به خاطر خاطره تو، زندگی‌ام به هدر رفت و مثل خاک به باد رفت، همان‌طور که به یاد تو مرده را زنده می‌کنم.

هوش مصنوعی: او به مرگ نزدیک شد و آرزوی دیدن تو در دلش از بین رفت و جان و دلش همچنان به وصال تو چشم انتظار بود.

هوش مصنوعی: هنوز همه‌ی واگویه‌های دلش را نگفته بود که پرنده‌ی روحش از دام جسمی‌اش آزاد شد و به پرواز درآمد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که نماد وفاداری است، پرواز کرد و از دشت سختی و غم به سوی باغ بهشت حرکت کرد.

هوش مصنوعی: وقتی برادر بزرگ‌تر به دام مرگ گرفتار شد، دل برادر کوچک‌تر از درد جدایی سوخت.

هوش مصنوعی: از بسیاری از دگرگونی‌های روزگار، اشک‌ها ریخته شده و به خاطر تنهایی ناشی از دوری معشوق، ناله‌ها به گوش رسیده است.

هوش مصنوعی: بخاطر ترس از غربت و درد و وحشت مرگ، جوانی که سوخته و رنجیده بود، تنها در جمعی از نیکوکاران باقی مانده بود.

هوش مصنوعی: برادر چگونه باید دفن شود، و چگونه گنجینه‌ای بزرگ از دنیا باید به زیر خاک سپرده شود.

هوش مصنوعی: ناگهان سواری چون خضر، که بسیار سریع‌تر از آب چشمه زندگی می‌آمد، از سمتی ظاهر شد.

هوش مصنوعی: سواری خوشبخت که بر ناقه‌اش گام می‌زند و پای آن ناقه در بیابان به خیر و برکت رسیده و در مکان به آرامی حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: هزاران آدم خوب و بافضیلت از زمان ویس قرن‌هاست که بر روی زمین نشسته‌اند. هر کجا که ناقه او (شتر او) مانده، نشان و ردپایی از آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: چهره‌ای پوشیده دارد، اما عظمت او به قدری است که در آسمان، خورشید مثل ذره‌ای کوچک و لرزان به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: زبان به خوبی و با نازکی سخن می‌زد و گفت: ای کسی که در طول زمان سختی‌ها را تحمل کرده‌ای.

هوش مصنوعی: از شدت غم و اندوه به خودت نرو، بیا و از من این لوح پاک را بگیر.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای به خودت توجه کن و از هوای آن مرده بهره ببر، زیرا از رایحه او می‌توانی زندگی بگیری.

هوش مصنوعی: جوان به خاطر فرمانی که دریافت کرده بود، ابلیس را در بر گرفت و یاد آن مرده را در ذهن خود نگه داشت.

هوش مصنوعی: جوانی که مرده است، از آن لوح (کتاب) برکت زندگی را دریافت کرده و به دقت تلاش کرده است تا به نوعی از خواب عمیق بیدار شود.

هوش مصنوعی: وقتی برادر بزرگ‌تر در برادر کوچک‌تر زندگی و نشاط را مشاهده کرد، به حدی در شادی و خوشی غرق شد که مانند شخصی شد که در دریا غرق شده باشد.

هوش مصنوعی: او از هوش رفته و بی‌خبر، بر روی زمین افتاده است و همانند اشک‌هایش به آرامی غلت می‌زند.

هوش مصنوعی: در یک لحظه‌ی عجیب، کسی که زنده است، به طور ناگهانی به حالتی می‌رسد که انگار مرده، در حالی که همچنان زنده است.

هوش مصنوعی: وقتی هر دو چشم خود را باز کردند، دیگر از حالات لوح و ناقه و ساکنان آن نشانی باقی نمانده بود.

هوش مصنوعی: جوانی با برادرش در مورد موضوع مرگ و تأثیر آن بر لوح زندگی و فردی که در زندگی به ما کمک می‌کند، صحبت کرد.

هوش مصنوعی: مدتی در حیرت فرو رفتند که آیا نتیجه این واقعه حاصل خواب است یا فقط یک خیال و گمان.

هوش مصنوعی: با شگفتی و حیرت وارد راه شدند و به شهر کوفه رسیدند، در حالی که خوشحال و خندان بودند.

هوش مصنوعی: با شوق و ذوق فراوان وارد مسجد کوفه شدم و به محض ورود، آنجا را با چشم‌هایی پر از اشک دیدم.

هوش مصنوعی: خوش به حال کسی که به دنبال آرزوهای بی‌پایان خود می‌رود و خوش به حال کسی که از شدت اشتیاق بی‌پایانش، دلش قوی و پرانرژی است.

هوش مصنوعی: چشم به چهره محبوب می‌دوزد و با خوشحالی به تماشای زیبایی‌های او می‌پردازد.

هوش مصنوعی: امام، انسان‌ها و فرشتگان به علی بن طالب احترام می‌گذارند و بعد از نشان دادن محبت و نیکی به او، به مقام او پی می‌برند و او را می‌شناسند.

هوش مصنوعی: از کسی درباره کیفیت و جزئیات یک سفر می‌پرسم، هدفم این است که راه‌های پنهان را برای مردم نمایان کنم.

هوش مصنوعی: این جمله به بیان این موضوع می‌پردازد که درک مسائل پیچیده زندگی، مانند مرگ و حقیقت‌های عمیق، به ما کمک می‌کند تا دردهایمان را بشناسیم و راه‌حل‌های مناسب برای درمان آن‌ها را پیدا کنیم. به نوعی، اشاره به این دارد که در مواجهه با چالش‌ها و مشکلات، می‌توانیم به درک عمیق‌تری از زندگی برسیم و به آرامش دست یابیم.

هوش مصنوعی: زمانی که برادر کوچک‌تر به حضور امیر رسید، همه‌ی مردان را به عالی‌خانی او معرفی کرد.

هوش مصنوعی: در میان مردم، یک جوان چنین گفت: ای کسی که خداوند مشکلاتت را آسان کرده است.

هوش مصنوعی: اگر دوباره با همان دیده‌ی قبلی نگاه کنی، می‌توانی از عمق شناخت و معرفت به درون خود پی ببری.

هوش مصنوعی: او پاسخ داد که به خدا، تصور آن لوح تنها نقشی است که بر صفحه جان من نقش بسته است.

هوش مصنوعی: بگو چگونه نمی‌توانم او را بشناسم، کسی که با زیبایی‌اش به من اجازه داده تا از غم و مشکلات زندگی در امان باشم.

هوش مصنوعی: روان از جیب خودش لوحی را بیرون آورد که امین نشانه‌ای از تخت نجف و سایه‌ای از سبحان است.

هوش مصنوعی: جوان وقتی لوح زیبا و منحصر به فرد را دید، آن را شناخت و به نشانه احترام، به خاک پای پادشاه افتاد در حالی که نگران و بی‌قرار بود.

هوش مصنوعی: ای امام زمان، ما به تو ایمان داریم و می‌دانیم که تو تنها حقیقتی هستی که صفات تو فراتر از هر چیزی است که می‌توان تصور کرد.

هوش مصنوعی: به جز تو، چه کسی هست که هم در دسترس باشد و هم دور؟ چه کسی جز تو وجود دارد که هم دلبر باشد و هم فرمانروای دل‌ها؟

هوش مصنوعی: تو کسی هستی که روح پیامبر خدا در وجود توست، تو سرچشمه‌ی احادیث و معنای قرآن هستی.

هوش مصنوعی: معاون و یاوری که به عیسی مریم جان می‌بخشد، همان‌طور که ید بیضا (معجزه نورانی) موسی عمران را تقویت می‌کند.

هوش مصنوعی: خداوند تجلی کننده علم است و تو نیز تجلی او هستی. نادان چگونه می‌تواند تو را از خدا جدا کند؟

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد با نوشیدن جرعه‌ای از جام صدق، به معجزه‌ای دست یافتند و طعم ایمان را چشیدند.

هوش مصنوعی: علی کسی است که با قدرت خود و با دلایل قوی، تمام دنیا را به اسلام دعوت کرد.

هوش مصنوعی: علی کسی است که دل عاشقانش از هرگونه زشتی و بدی شیطان پاک و خالص است.

هوش مصنوعی: ای دل، از خودت و از زندگی معمولی‌ات بگذر و در مسیر وفاداری به علی قدم بگذار، زیرا مرگ در این راه به معنای زندگی ابدی و پایدار است.

هوش مصنوعی: بسیار خوشحالم که علی همیشه در دل و جانم حاضر و مورد توجه است و از این بابت شکرگزارم. او همیشه در یاد من است و من به ستایش ویژگی‌های او می‌پردازم.

هوش مصنوعی: در اینجا شخصی به در خانه آل پیغمبر آمده و در حالی که به آنها روی آورده، از سر حسد و کینه، بدی و نفرینی را از آل بومروان دریافت کرده است. به عبارتی، او از آل پیغمبر یاری و کمک می‌طلبد و همزمان از نفرت و دشمنی آل بومروان رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زندگی ادامه دارد و دنیا در حال حرکت است، امید نیز وجود خواهد داشت.

هوش مصنوعی: همیشه باید از لطف و رحمت امام علی (ع) بهره‌مند شویم تا سایه سلطنت و مقام پادشاه در هر زمان محفوظ بماند.