هوش مصنوعی: بار دیگر در سرزمین جهان، پرچم عدالت برافراشته شده است و به خاطر آن، آسمان از دامن زمین، غبار ستم را پخش کرده است.

هوش مصنوعی: خورشید خوشحالی از بلندای امید، طلوع شب اندوه را با صبح خوشبختی آغاز کرد.

هوش مصنوعی: زمان آن فرارسیده که امید با لبخند بر غم و ناراحتی فائق آید و روزها از اندوه به سمت خوشحالی تغییر جهت بدهند.

هوش مصنوعی: کار بزرگ عالم که بر اساس نظم و طبیعت شکل گرفته بود، به سبب ظلم و ستم حوادث در هم ریخته و به هم خورده است.

هوش مصنوعی: عدل به خاطر این رفتارها با غیرت بیدار شد و به احترام به اهمیت مسائل جهان توجه کرد.

هوش مصنوعی: او به فکر سر و سامان دادن به کشور افتاده و برای کمک، دستش را به سمت بزرگان و نخبگان جامعه دراز کرده است.

هوش مصنوعی: منبع بخشش هنر، نماد نشانه‌های پذیرش آصف دوم در درگاه سلیمان دوم.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف موقعیت و عظمت مقام جعفر بیک اشاره دارد. می‌گوید که او به اندازه‌ای بزرگ و با اهمیت است که هیچ کسی نمی‌تواند به پای او برسد یا در این جایگاه قرار گیرد. مقام و فضیلت او به قدری برجسته است که هیچ‌کس دیگری در این عرصه همانند او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: شخصی که دانا و با تدبیر است، در راستای منافع مردم و کشور خود عمل کرده و همواره رعایت اصول و قوانین دینی را در نظر دارد.

هوش مصنوعی: با وجود نظم و تعادل او، این امکان وجود ندارد که قوانین قدیم را به قوانین تازه تبدیل کند.

هوش مصنوعی: خالق هستی در تلاش است تا اصول و قوانین را حفظ کند، همانطور که در متون دینی به آن اشاره شده است.

هوش مصنوعی: در جایی که کار بر اساس اصول و قوانین درست پیش می‌رود، دست متقلب از کجی و نابهنجاری شرمنده می‌شود.

هوش مصنوعی: انسان، هرچند که زاده خاک است، اما با ویژگی‌ها و صفات الهی درخشان‌ترین و برترین موجود از نسل آدم به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: قبل از این، اگرچه کسی از دیگری یاری نمی‌گرفت، اما تقدیر الهی همواره روزی انسان‌ها را تقسیم می‌کرد.

هوش مصنوعی: اگر به قدر و سرنوشت نظر کنیم، در دیوان تقدیر همه چیز به دست قلم او نوشته می‌شود و امروز رقم می‌خورد.

هوش مصنوعی: تو که از نیرنگ و سازش برتر هستی، قلم تو مانند شمشیری در دل حکومت نفوذ می‌کند. تو در دلیرى و شجاعت همانند رستم بزرگ هستی.

هوش مصنوعی: وقتی که تو در حال بخشش و نیکی هستی، نام شخصی حسود و مرده که به خاطر حسادت به شهرت تو معروف شده، دیگر اهمیت ندارد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که جاه و مقام تو را در آسمان‌ها دارد، در حقیقت، شکارچی غم و اندوه حوادث است و به نوعی نشان‌دهنده فشارهای دنیای مادی و مشکلاتی است که در زندگی وجود دارد.

هوش مصنوعی: مردم را به مانند قلم و محبت خودت روزی می‌دهی، اما دشمنان را همچون دوات که جوهر قلم را در خود نگه می‌دارد، در تنگنا قرار می‌دهی.

هوش مصنوعی: مادر زمان به تو می‌آموزد که هر لحظه از زندگی، برکات و نعمت‌های خاص خود را دارد و تو باید از آن‌ها استفاده کنی و با اشتیاق بر روی فرصتها کار کنی.

هوش مصنوعی: مریم در حالی که تنها بود، به خاطر گرسنگی خرما را از درخت با فشار می‌خواست.

هوش مصنوعی: در جهان، تیغ (سلاح) و قلم (علم و نوشتار) در حال جدال هستند. چون تو در انجام کارهای درست و مفید با قلم، همت گمارده‌ای، من نیز در این راه همراه تو هستم.

هوش مصنوعی: قلم به زبان آمد و گفت که خاموش باش، خاموشی چه ارتباطی به لذت‌ها دارد، مانند ابزاری که فقط برای درد استفاده می‌شود.

هوش مصنوعی: تو در هر جا که بروی و به هر کسی آسیب برسانی، من هم به خاطر زخم‌هایی که به تو زده‌ام، به او کمک می‌کنم تا درد تو را کاهش دهد.

هوش مصنوعی: از عقل و خرد پرسیدم: آیا حقیقتی وجود دارد که علم به آن فراتر از دانسته‌های من باشد؟

هوش مصنوعی: من از چرخ روزگار پرسیدم که چه سبب شده تا من به خدمت تو بیایم. پاسخ این است که این امر بر ما نازل شده و حکمی از طرف خداوند است.

هوش مصنوعی: تو آن درخت زیبایی هستی که در گلزار وجود به آرامی قدم می‌زنی، و هیچ نهالی با ویژگی‌های تو در باغ عدم وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر عهد و پیمان تو بی‌وفا شود، به زودی این سرزمین مانند باغ ارم خواهد شد.

هوش مصنوعی: تو در هر کلمه، زیبایی و بلاغت خاصی داری که باعث شده مردم در بیان خود کاملاً مسلط و آگاه باشند.

هوش مصنوعی: تو وجود نداری که فتنه‌ای به پا کنی، اما به خاطر این نسبت نادرستی که به تو داده‌اند، در میان عرب و ترک و عجم اختلاف و جدل به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: سرورِ دل کیست که در چنین دورانی انصاف را رعایت کند و چرخِ دل من را به خوشی نگرداند؟

هوش مصنوعی: از سرزمین عرب در عراق، دریاهایی به روم می‌رسد، ولی برای من که در کنار این دریا هستم، آبی به لب خشک من نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر فضولی و مزاحمتی از کسی سر بزند، لزومی ندارد که آن فرد مستحق محبت و لطف دیگران باشد. به عبارتی، رفتار ناپسند او ظرفیت دریافت خیری را از دیگران سلب کرده و نمی‌تواند انتظار محبت داشته باشد.

هوش مصنوعی: همواره این امید وجود دارد که تا زمانی که اثری از وجود تو در این دنیا باقی است، عالم هرگز از برکت و فیض تو خالی نخواهد ماند.