هوش مصنوعی: کسی که لب‌هایش همچون قند شیرین است، ای کاش به من بگوید بوسه‌اش چه قیمتی دارد.

هوش مصنوعی: شب گذشته گرفتار کسی شدم که نمی‌دانم اهل سمرقند است یا سوار اهل خجند است.

هوش مصنوعی: وقتی که کسی بر اسبی بنشیند و به حرکت درآید، مانند این است که نور خورشید بر بالای او در حال درخشیدن است.

هوش مصنوعی: اگر شب وصالش به روز قیامت هم کشیده شود، چشم هنوز از شکل و زیبایی او ناراضی است.

هوش مصنوعی: بدن زیبا در زیر لباس نرم و حريری، آتشی پنهان و سوزان را در دل خود دارد.

هوش مصنوعی: عشق تو به حدی عمیق و تأثیرگذار بود که صدای من را تحت تأثیر قرار داد و حالا گوش من در برابر شنیدن نصیحت‌ها و پندها بی‌توجه شده است.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر جدایی تو زنده‌ام، جای تعجبی نیست؛ زیرا سر من در دست شمشیری است که به تو وابسته است.

هوش مصنوعی: زینت صورت زیبای تو، خال است که می‌گوید برای جلوگیری از نظر بد روزگار باید از اسپند استفاده کرد.

هوش مصنوعی: نور و زیبایی شریک زلف‌های تو است و شعرهای بلند من همیشه مورد توجه و پسند شاهان قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: خسرو بلند قامت ناصرالدین شاه، کسی که آسمان تحت فرمان اوست و به مانند قوسی که با کمند گرفته شده است، در تسلط اوست.

هوش مصنوعی: شعر من به این دلیل به اوج رسید که پادشاهی با استعداد و ذوق عالی وجود دارد.