هوش مصنوعی: سر من که به بدنم متصل است، به شدت تحت تأثیر شراب ناب و اولیه است. این کاسه‌ای که در دست دارم، پر از شراب ناب و اصیل است.

هوش مصنوعی: اگر این ساقی است، پس از شراب بنوش که حسابش مقداری بیشتر است؛ زیرا چنین مستی تا روز حساب، نیکوترین حال است.

هوش مصنوعی: هر جا که معشوقی با خوشحالی و شراب به پای می‌آید، دل انسان‌های هشیار بی‌گمان دچار دردسر و خطر می‌شود.

هوش مصنوعی: آن آقایی که من می‌شناسم، همه خطاها را می‌بخشد. پس بهتر است که با نیکویی و حسن روابط، به او نزدیک شویم و کارهای اولیه‌مان را هم با خوبی انجام دهیم.

هوش مصنوعی: دیشب یک معشوقه‌ی سیه‌چشم در خواب خوش به من گفت که از نشئه‌ی بیداری، حالت خواب نخستین را نمی‌توان فهمید.

هوش مصنوعی: گفتم که از لب‌های تو صد بوسه می‌خواهم و او پاسخ داد که به سوالت بدون گفتن جواب می‌دهد.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌شود که زیبایی چهره‌ی نیکو در زیر نقاب، از چشمِ بدِ مردم در امان بماند.

هوش مصنوعی: ابروی کمان مانند او همیشه در حال چروکیدن است و گیسوی او که همیشه در هم پیچیده است، لذتی خاص دارد.

هوش مصنوعی: این پسته‌ای که در دست او است، به اندازه‌ی زیبایی چهره‌اش که از شراب سرخ شده است، دل‌چسب و خوش‌رنگ است.

هوش مصنوعی: عشق و محبت او در دل من جا نمی‌شود، ای کاش این خانه به این اندازه کوچک و تنگ نبود که یک لحظه را هم نتواند تحمل کند.

هوش مصنوعی: آنچه در دل کاشته‌ام، نیاز به اشکی دارد که از چشمانم بریزد و چشمی که بر سر حیات من است، منبع و منشأ این آب است.

هوش مصنوعی: برای نوشتن اشعار فروغی، باید با ناز و زیبایی خاصی آغاز کنیم و آن شعر را به طور مداوم با لطافت و زیبایی تصفیه کنیم.