هوش مصنوعی: من غم تو را با صد هزار شادی خریدم و در عین ناامیدی، آنچه را که می‌خواستم دیدم.

هوش مصنوعی: من در خیره‌کنندگی و زیبایی خط تو غرق شدم و در حالت گیجی ناشی از عشق، دلم در تو بودم و در مرحلهٔ جمادی، یعنی در حالت بی‌جان و بی‌حالی، وجودم را در تو احساس می‌کردم.

هوش مصنوعی: ابتدا گنج پنهانی خود را به من سپردی، و در پایان آنچه را که به من داده بودی، از من پس گرفتی.

هوش مصنوعی: در دستان من هیچ پرنده‌ای از هیچ باغ و گلشن نیامد و هیچ شکار و صیدی از هیچ مکانی در دام من نیفتاد.

هوش مصنوعی: هر کسی نمی‌تواند به هر کسی توجه کند و همه نمی‌توانند به هر صدایی گوش دهند.

هوش مصنوعی: به دلیل اینکه حقیقت به طور طبیعی در افراد کج‌فکر وجود ندارد، چگونه می‌توانم توقع داشته باشم که چرخ روزگار از مسیر نادرست خود بازگردد؟

هوش مصنوعی: من نگرانم که دلش از من آزرده شود، وگرنه هر شب با بامداد، صد ناله و فریاد برایش می‌فرستم.

هوش مصنوعی: پیر مغان هرگز به حرف‌هایم اعتماد نمی‌کرد، اگر من به گفته‌های واعظ توجه می‌کردم و به آن‌ها ایمان می‌آوردم.

هوش مصنوعی: اگر بازرگانی راستین هستی، هرگز دکان خود را به بی‌مهنایی باز نکن، زیرا من هیچ‌گاه جنسی را به این اندازه کساد و بی‌خریدار ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: برای درک حقایق عالی و روشن، باید به جذبه‌ای عمیق و دلنشین دست پیدا کرد؛ بدون این جذب، جستجوی حقیقت معنایی نخواهد داشت حتی با وجود صدها آموزگار.