هوش مصنوعی: تو به دست تیغ آمدی و مانند مستی هستی که عطش خون دارد، حالا برای کدام ویرانی خانه‌ای آماده‌ای؟

هوش مصنوعی: زیبایی تو باعث شد که پرده‌های وجودم پاره شوند و عشق تو مانع شد که حجاب و مانعی در میان ما وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: ای کاش تو ای آتش، ناله‌ام باشی و ای چشمه‌ای که از دیدگان می‌جوشی، اشک‌هایم تویی.

هوش مصنوعی: ای کسی که با دلایل عقلانی عشق را انکار می‌کنی، چه چیزی می‌توانم به تو بگویم وقتی که تو در شمار چیزهای کم‌اهمیت و بی‌ارزش قرار داری؟

هوش مصنوعی: دل به خاطر غم تو به شدت نالان و غمگین شده است، در حالی که من هیچ وقت از هیچ درد و رنجی ناله نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: به خاطر اشتباهی که مرتکب شدیم، هیچ کس متوجه آن نشد، اما برای جبران این اشتباه، باید در مسیر صحیح قدم برداریم.

هوش مصنوعی: چشم تو بی‌دلیل باعث اندوه و ناراحتی شده، اما هیچ‌کس نمی‌تواند تو را به سبب رفتار نادرستت سرزنش کند.

هوش مصنوعی: ای کاش در جمع تو به خاطر محبت و شرم، جرات پرسیدن و پاسخ گرفتن را نداشته باشم.

هوش مصنوعی: اگر به واقعیت چیزی تبدیل نشوی، عمر کوتاه تو برای چه همیشه آماده شتاب و فعالیت است؟