هوش مصنوعی: از تو محبتی ندیدم و وفا هم از تو انتظار داشتم، اما به جای آنها تنها آسیب و بی‌وفایی را تجربه کردم.

هوش مصنوعی: در دل تو هیچ احساسی نمی‌ماند و با آرامش از ذکر و دعا می‌گذری.

هوش مصنوعی: غیر از تو هیچ کس را ندیدم که دلش شاد باشد، حتی آشنایان هم غمگین و مایوس هستند.

هوش مصنوعی: چشمانت از توجه مردم دور است و مانند کسی که به نفوذ و مقام اهمیت نمی‌دهد، به زندگی ساده‌ات ادامه می‌دهی.

هوش مصنوعی: زلف تو مانند کمندی درهم و پیچیده است که هم در دست درویش است و هم در دست پادشاه.

هوش مصنوعی: از گذشته و از مکان‌های مقدس، همه مسافران به تو می‌رسند و هدفشان تو هستی.

هوش مصنوعی: من نه آغاز دارم و نه پایانی، تمام وجودم از توست و تو خود سرآغاز و پایان منی.

هوش مصنوعی: هر نگاهی که تو به من می‌کنی، برای یک شهر بزرگ به مدت دو هفته باعث شگفتی می‌شود، و ما هم همین‌طور.

هوش مصنوعی: هر جا که تو باشید، دچار آشوب و مشکلات خواهیم شد.

هوش مصنوعی: نگاه تو به قدری مرا مجذوب کرده که حتی از خودم و خدا هم فاصله گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی که پاهایم را از آن کوچه بیرون کشیدم، دیگر دستم هم کار نکرد و پاهایم هم بی‌حرکت ماند.

هوش مصنوعی: با نگاه و لبخند ساقی به زهد و ریا القا نمی‌شوم و از این دنیا آزاد می‌شوم.

هوش مصنوعی: بسیاری از پوشش‌ها و لباس‌هایی که در دست دارم، به خاطر می‌نوشی و مسکنت در میان می فروش‌ها به یادگار مانده‌اند و این وضعیت برایم پذیرفتنی است.

هوش مصنوعی: از زیبایی و جذابیت کسی به شدت تحت تأثیر قرار گرفته‌ای و در برابر خواسته‌ها و آرزوهایت تسلیم شده‌ای.