هوش مصنوعی: اگر فرصتی دست دهد، دامن آن معشوقه زیبا را بگیرم، در آن صورت دل من از غم هر دو جهان رها خواهد شد.

هوش مصنوعی: به لب بام آمدم و دیدم که خورشید به سمت زمین می‌آید. در دستم هم جامی دارم که نمایان‌گر قدرت و زیبایی جمشید، پادشاه افسانه‌ای ایران است.

هوش مصنوعی: چهره‌اش را با نوشیدنی درخشان کرده و اینگونه روشنایی به وجود آورده که مانند آتش‌افروزی در شهر من است. قامتش از زیبایی و جذابیت چنان است که می‌تواند جان مرا تسخیر کند.

هوش مصنوعی: اگر آن دختر زیبا و دلربا به درون خانه‌ام بیاید، از جای خود برمی‌خیزم و او را بر پیشانی خود می‌نشانم.

هوش مصنوعی: دیروز صبح از غنچه‌ای شنیدم که می‌گفت: من به شدت دل‌تنگ هستم و حسرت آن لب‌های کوچک را می‌خورم.

هوش مصنوعی: در دوران پیری، ذهن و افکارم مشغول جوانی است که با وجود سن و سال بالا، هنوز شانس جوانی و نشاط در زندگی‌ام وجود دارد.

هوش مصنوعی: حالا دیگر نه تو با زیبایی‌هایت قادر به کشتن من هستی، زیرا مدت‌هاست که من تحت تأثیر آن تیر و کمانی که به قلبم شلیک شد، جان باختم.

هوش مصنوعی: صبح من با یاد موهای تو آغاز شد و شبم به خاطر این است که یک روز بدون تو نبودم، و فکرم این است که تو همیشه در کنارم هستی.

هوش مصنوعی: همزمان با ریختن یک قطره اشک از چشمم، تو پرده‌ای از رازهای درونی‌ام را کنار زدی.

هوش مصنوعی: گفتم که از زبان تو نشانی جستجو کنم، اما در این نقطهٔ نامعلوم، آن نشانه گم شده است.

هوش مصنوعی: تنها تصورات و یادآوری‌های چهره و لبخند او در ذهن من وجود دارد و هیچ چیز دیگری جز این در ذهن و زبانم نیست.