هوش مصنوعی: من در حال مستی و سرخوشی به پرستش و عبادت پرداخته‌ام و به خاطر نوشیدن شراب، از فریب و مکر عقل خود بی‌خبر و آزاد از محدودیت‌های هوش و اندیشه‌ام هستم.

هوش مصنوعی: وقتی ساقی در حضور من است، چطور می‌توانم توبه کنم؟ و وقتی که صدای مطرب به گوشم می‌رسد، چگونه می‌توانم به نصیحت گوش بدهم؟

هوش مصنوعی: وقتی که من ناراحت یا بی‌حال هستم، دیگر شراب شادابی نمی‌بخشد و زمانی که من ساکت هستم، نی هم صدای دلنشینی تولید نمی‌کند.

هوش مصنوعی: می‌گوید که با موی بافتنی او مثل مشک ختن عطرپاشی می‌کنم و با زیبایی چهره‌اش، چمن را می‌پوشانم.

هوش مصنوعی: گفتم که روزی با تو به باغی زیبای گل خواهم رفت. او پاسخ داد که از روی گل شرمنده هستی و من برایت آن را می‌فروشم.

هوش مصنوعی: گاهی از روی حال خوش و مستی به سراغ او می‌روم و از او می‌گیرم، گاهی هم لیوانی در دست دارم و گاهی جانمازی بر دوش.

هوش مصنوعی: می‌دانی چرا زندگی و وجودم را از من نمی‌گیرد؟ چون می‌خواهد من برای رسیدن به او تلاش کنم و در مسیرش تلاش بیشتری کنم.

هوش مصنوعی: سرنوشت خوب من در نهایت باعث شد که به جنون بیفتم. آن حلقه‌های مو که در ابتدا زیبایی بودند، حالا به گوش‌هایم تبدیل شده‌اند.

هوش مصنوعی: محبت چنان قدرتی دارد که حتی جبریل هم نمی‌تواند در آن پنهان بماند. پیام او بدون هیچ خواسته‌ای به ما رسیده است.

هوش مصنوعی: ای چشمه سار زیبایی، لطف کن و یک بار از رحمتت بر روی زمین من بگذر تا من نیز مانند چشمه‌ای بجوشم و زنده شوم.

هوش مصنوعی: ای گل، غم تو چنان دل مرا می‌زند که اگر صدای ناله‌ام را بشنوی، یک عمر در غم تو ناله خواهم کرد.

هوش مصنوعی: آن معشوقه‌ام به قدری خیره‌کننده است که تمام شب را تا سپیده‌دم در مستی و شادی به سر بردم.