هوش مصنوعی: قسم خورده‌ام که اگر از درد جدایی نجات پیدا کنم، به درگاهت روم و سفره‌ات را ببوسم و دامنت را بگیرم.

هوش مصنوعی: جز نام لب‌های زیبای تو هیچ یاد و خاطره‌ای بر زبانم نیست و جز یاد و خاطره‌ی موهای خوش‌فرم تو هیچ فکری در ذهنم نمی‌گذرد.

هوش مصنوعی: من در هر گوشه‌ای از دنیا جایگاهی بزرگ دارم، اما در دست تو به نظرم کوچک و بی‌اهمیت می‌آیم. در هر شهری محبوب و عزیز هستم، اما در نگاه تو هیچ ارزشی ندارم.

هوش مصنوعی: من پادشاهی هستم که در کنار تو، به عنوان بنده‌ات زندگی می‌کنم. من سرور آزادی‌خواهانم، اما به خاطر تو در بند و زنجیر عشق تو هستم.

هوش مصنوعی: من از آشنایان اهل آسمان هستم، اما در دیارت غریب و بی‌کس هستم. من پادشاه جهانی هستم که در این سرزمین فقیر و بیچاره‌ام.

هوش مصنوعی: من در روزی که عشق تو را می‌چشم، با شجاعت و افتخار سر را بالا می‌گیرم و شادکامی خود را با نواختن ساز نشان می‌دهم. زمانی که تو به عشق من توجه می‌کنی و دلم را به تیر محبتت نشانه می‌گیری، سرور و خوشحالی در جانم زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو دستور می‌دهی، من همچنان خدمتگزار تو هستم و وقتی تو عاشق می‌شوی، من با کمال میل آماده‌ام تا قربانی عشق تو شوم.

هوش مصنوعی: دوست عزیز، تو همیشه به جمع ما دیر می‌رسی و زود هم می‌روی؛ اما من همچنان با تو این وضعیت را تاب می‌آورم، ای زیبا روی دلربا!

هوش مصنوعی: در باغی که هر جوانی می‌تواند به راحتی از پیران کمک بگیرد، ای جوان با قد بلند و با افتخار، به من که پیر و ناتوانم یاری برسان.

هوش مصنوعی: اگر به درد هر کسی نگاه کنی، واقعاً راه حلی برای آن وجود دارد. اما من از عشق تو با وجود تمام دردی که دارم، جز ادامه دادن چاره‌ای ندارم.

هوش مصنوعی: اگر آسمان صدها پرده بر چهره ماه و خورشیدش بیافکند، اما اگر معشوقه‌ی بی‌نظیرم نقاب از چهره‌اش بردارد، زیبایی‌اش خیره‌کننده‌تر از هر چیز دیگری خواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی زیبایی آن ماه را دیدم، متوجه شدم که عشق، روشنایی و گرمای من را تحت تأثیر قرار داده و از آن جدا کرده است.