هوش مصنوعی: زمانی که در دام تو افتادم، دیگر از هیچ شکارچی نگران نیستم. اما وای بر من اگر تو مرا از این قید و بند رها کنی.

هوش مصنوعی: تو با زیبایی‌ت مرا در تنگنا قرار دادی و من از ناتوانی‌ام برای تو ناز و کرشمه کردم، اما تو، با وجود اینکه به من محبت نکردی، من هم از روی حیرت و شگفتی، دست از تلاش نکشیدم.

هوش مصنوعی: وقتی مرا می‌کشی، انکار نکن که من برای همین روند از مادر به دنیا آمده‌ام.

هوش مصنوعی: تو شکارچی قدرتمندی و من شکار ضعیفی هستم. از ضعف خود می‌ترسم که صدای ناله‌ام به گوشت نرسد.

هوش مصنوعی: اشک‌های من تنها با تماس با خاک قدم‌های تو می‌توانند تسکین یابند، وگرنه این جاری شدن مداوم اشک‌هایم، بنیان وجودم را ویران خواهد کرد.

هوش مصنوعی: در برخی مواقع، زیبایی و جذبه‌ای که در چهره‌ و رفتار کسی می‌بینم، مرا دچار عشق و جنون می‌کند، و در مواقع دیگر، لبخند و شیرینی شخصیت کسی شبیه به من باعث می‌شود احساس قدرت و شکوه کنم.

هوش مصنوعی: نور و روشنی غم و شادی در این دنیا پایدار نیست، به همین خاطر می‌گویم که اگر خوشحالم یا ناراحت، باز هم شکرگزاری مطرح است.