هوش مصنوعی: زیاد به چالاکی و زیبایی خود ننگر، زیرا ممکن است به گونه‌ای سقوط کنی که دیگر نتوانی بیرون بیایی.

هوش مصنوعی: اگر در عشق تو به من آسیب بزنند، من خود را در روز قیامت شایسته عذرخواهی می‌دانم.

هوش مصنوعی: اگر امروز به خاطر وفاداریم مرا مجازات می‌کنی، من در روز قیامت بر اشتباهات خودم اعتراف می‌کنم.

هوش مصنوعی: اکنون که خاک مسیر تو شده، جان پاک من را از روی این خاک نرسان، زحمت نده و از سر راه خود نرو.

هوش مصنوعی: من از راه تو برگشتم تا هیچ کس در دنیا بدون امید نباشد و هیچ‌کس از منبع امید خود ناامید نشود.

هوش مصنوعی: روزی اگر به آینه نگاه کنی، مجذوب و سرگشتهٔ جذابیت چشمان سیاه خودت خواهی شد.

هوش مصنوعی: از خاک غیر نرگس بیمار، چیزی برنخاست و تا زمانی که چشم ما به حال خراب خود نگریست، دردی در دل داشتیم.

هوش مصنوعی: به خاطر تنهایی و بی‌کسی، به عشق او درمانده‌ام. اگر نتوانم غم او را احساس کنم، خودم به نابودی و تباهی می‌رسم.

هوش مصنوعی: دلربای من با ناز و غمز‌ه‌اش مثل یک شاه است که بر سپاه خود ناز می‌کند و بر آنان فخر می‌فروشد.

هوش مصنوعی: با صبر و تحمل با دشواری‌های او زندگی کن، زیرا افرادی که به حقایق عمیق‌تری دست یافته‌اند، از شرایط ناخوشایند خود شکایت نمی‌کنند.