هوش مصنوعی: هر جا که درباره زیبایی‌های تو صحبت می‌شود، مانند این است که آیات رحمت را تفسیر می‌کنند.

هوش مصنوعی: پروردگارا، چقدر زیبا و خوش‌صورت هستی که مردم در کارگاه چشم‌هایشان تمام وقت به خیال تو تصویر می‌سازند.

هوش مصنوعی: مردم هر خواب پر از هیجان و مشکل را که ببینند، با چشم‌های سرمست تو تفسیر می‌کنند.

هوش مصنوعی: خون از دل‌های پرشور و شوق می‌ریزد، زیرا آنها نامه فراق تو را می‌نویسند.

هوش مصنوعی: من به زلف تو وابسته‌ام، چون عاقل‌ها دیوانه‌ها را در زنجیر می‌کنند.

هوش مصنوعی: خوشحالم که دل من خراب شده، چون در نهایت، خانه عشق تو را دوباره خواهند ساخت.

هوش مصنوعی: در دنیای عشق، هر آسیب و زخم عمیق و قابل توجهی وجود دارد؛ در ابتدا، آنهایی که به شکار می‌روند، تنها بر اساس رحمتی که نسبت به شکارشان دارند، دست به عمل می‌زنند.

هوش مصنوعی: عشق من مانند سربازانی در میدان جنگ است که با حرکات دلربایشان به جای حمله با شمشیر و خنجر، به قلب‌ها حمله می‌کنند.

هوش مصنوعی: ملکی که به دست پادشاهان نیفتاده، ترکان با یک نگاه و مشاهده به راحتی آن را تسخیر می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر کاری از عهده‌ی فردی برنمی‌آید، آن شخص نمی‌تواند بر زلف‌های پیچیده و زیبای یک معشوق قد بلند دست پیدا کند.

هوش مصنوعی: در این ابیات به زیبایی و جذابیت چشمان دختران جوان اشاره شده است. این دختران مانند آهوان چابک هستند و با جاذبه خود، حتی قدرتمندترین مردان را هم تحت تأثیر قرار می‌دهند. در واقع، این زیبایی می‌تواند باعث تسلط بر کسانی شود که در موقعیت‌های بالای اجتماعی قرار دارند.

هوش مصنوعی: دو چشم او چقدر زیباست، که هیچ چیز نمی‌تواند به آن زیبایی برسد. حتی اگر جان را هم قربانی کنیم، باز هم نمی‌توانیم به این زیبایی نزدیک شویم.