هوش مصنوعی: هنرمندان که مشغول طراحی چهره‌های زیبا هستند، وقتی به چهره تو نگاه می‌کنند، از زیبایی‌ات حسرت می‌خورند.

هوش مصنوعی: بسیاری از افرادی که در حال و روز من شریک‌اند، به دلیل زیبایی موی تو، ناگزیر از دستان خود فاصله می‌گیرند.

هوش مصنوعی: چشم‌های تشنه‌ام بی‌وقفه از چاه زیبایی چهره‌ات آب حیات را می‌کشند و می‌نوشند.

هوش مصنوعی: ای خدای من، تو چه زیبایی داری که با قامت بلندت، هر درخت تنومندی را تحت تأثیر قرار می‌دهی و آن را کمرنگ می‌کنی.

هوش مصنوعی: چهره تو آن‌قدر زیباست که در برابر آن، حتی خورشید نیز کم‌ارزش می‌شود و دیگران به جای ستایش تو، به تمسخر می‌پردازند.

هوش مصنوعی: تو در پرده و حجاب به ناز و کرشمه‌ای به دور دست‌های مرا انتظار می‌کشی که چه زمانی دامن خیمه را کنار می‌زنند.

هوش مصنوعی: آفتاب از دودی که در دل ماست، مانند این است که به زیبایی تو، نقابی بر چهره ماه قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: می‌ترسم که خدا ناخواسته از تو انتقام بگیرد به خاطر آه و ناله‌ای که عاشقان در سحرگاه می‌کشند.

هوش مصنوعی: اگر عشق تو این‌قدر سخت و دشوار باشد، در اولین گام، مسافران و عاشقان از ادامه مسیر منصرف می‌شوند.

هوش مصنوعی: عشق آنچنان در دل عاشقان نفوذ می‌کند که آن‌ها حقیقت وجود خود را بر سینه خود حک می‌کنند و به گونه‌ای از وجود پروردگار خبر می‌دهند.

هوش مصنوعی: من بی‌خبر از حسادت و آرزوهای بیهوده دیگران هستم، زیرا عشق، همانند زخمی عمیق، بر قلبم نشسته است.