هوش مصنوعی: در میهمانی عشق، عاشقان هیچ گونه شرابی نداشتند و در حالی که بی‌خود و نشئه بودند، زیبایی را هم در اختیار نداشتند.

هوش مصنوعی: هرگز کسی که دلی داغ و پاره‌جگر دارد، به غیر از غم و درد و عشق، چیز دیگری را همچون شراب و کباب نچشیده است.

هوش مصنوعی: من به این قاتل ارادت می‌ورزم که عشق او برای شهیدان تنها خاطراتی از حسرت را به جا گذاشته و هیچ چیز دیگری نصیبشان نکرده است.

هوش مصنوعی: این ابیات به این معناست که فردی که به عشق مبتلا شده، با کسی که او را به دردسر انداخته یا به او آسیب رسانده، احساس غرور و برتری نمی‌کند. همچنین، با افرادی که در عشق آسیب دیده یا برای عشق جان خود را از دست داده‌اند، حقی از درگیری و حساب و کتاب ندارد. در واقع، در دنیای عشق، احساسات و اتفاقات به گونه‌ای است که افراد با هم در ارتباط هستند و هیچ‌گونه برتری یا حساب و کتاب در این زمینه وجود ندارد.

هوش مصنوعی: گروهی از مردم چه زمانی به فیض و نعمت حالتی شبیه به دیوانگی و شوریدگی می‌رسند که حتی از شراب هم حال خوبی نداشته باشند؟

هوش مصنوعی: افرادی که در اثر درد و رنج تو به خاک سپرده شدند، از ترس آتش جهنم و عذاب در امان بودند و نگران نبودند.

هوش مصنوعی: حسن، زیبایی و جاذبه‌ات باعث می‌شود که حتی عاشقان در کوی تو پس از پرسش، نتوانند جوابی پیدا کنند.

هوش مصنوعی: به خاطر شرایط آشفته‌ای که دارم، به دور جمعی پیوسته‌ام که پیش از این نتوانسته بودند تاب و تحمل زیبایی‌های زلف تو را داشته باشند.

هوش مصنوعی: تا وقتی که چشمان تو در دنیای نظر و قضاوت به خواب رفته بودند، مردم شب‌ها از نور سحر و زیبایی تو بی‌خبر بودند و خوابشان نمی‌برد.

هوش مصنوعی: در مکتب عشق، تنها منبع نور و روشنی، مهر و محبت است و کسی جز آن، کتابی برای هدایت و آگاهی نداشت.