هوش مصنوعی: عشق و جذابیت تو، دل‌های بیدار را به سمت خود جذب می‌کند. حالا ببین که چقدر موثر است که خواب‌آورها را نیز بیدار کرده و به جمع بیدارها می‌آورد.

هوش مصنوعی: عشق هر مشکلی که در زلف‌های تو گره خورده، گاهی به منفعت من و گاهی به دل دوستان ضربه می‌زند.

هوش مصنوعی: ای ساقی، آن نوشیدنی که از لب‌های سرخ تو در جام ریختی، آتشی بود که در دل خانهٔ می‌نوشان افروخت.

هوش مصنوعی: تو که از مشکلات و نگرانی‌ها رهایی یافته‌ای، چگونه می‌توانی درباره حال کسانی که در قید و بند هستند صحبت کنی؟

هوش مصنوعی: زمانی که چهره‌ی تو از گرما عرق کرد، باغبان گفت که بر روی برگ سمن باران ریخته است.

هوش مصنوعی: وقتی رنگ سبز تو از گل یاس به چشم آمد، زیبایی آن به قدری درخشان بود که بر زمین امیدهای جویندگان رزق و روزی تابید.

هوش مصنوعی: کسی که در محفل تو به خاطر نوشیدن شراب توبه کرده بود، با اشتیاق بسیار به سراغ میخانه‌داران رفت.

هوش مصنوعی: من به زیبایی آن چشم‌های سیاه و مست که با حالتی مغرور و سرمستی به سمت ما می‌آید و بر دل‌های سبکبار تأثیر می‌گذارد، دل باخته‌ام.

هوش مصنوعی: در این بیت بیان می‌شود که ظلم و سختی‌های زیبایی که از افراد نیکوکار سر می‌زند، باعث نابودی فردی به نام فروغی شده است. این فرد در نهایت به وفاداری و پایداری در عهد و پیمان‌ها اشاره می‌کند.