هوش مصنوعی: کسی که در دل شب اشک می‌ریزد و غم دارد، چهره‌اش از درد و دلشکستگی‌اش نمایان است.

هوش مصنوعی: عشق از راز دل من بیرون آمد و به روشنی نشان داد که هیچ‌کس نمی‌تواند شعله عشق را پنهان کند.

هوش مصنوعی: عشق مانند بازاری است که نمی‌توان به راحتی از آن خارج شد؛ زیرا در این معامله هم ممکن است سودهایی به دست آید و هم ضررهایی متحمل شویم.

هوش مصنوعی: روزگار بر زوال و بدشگونی‌های من اشک می‌ریزد و نمی‌دانم که آن ماه روشن چه را در دل خود پنهان کرده است.

هوش مصنوعی: دل من درگیری‌هایش را از زلف‌های پیچیده و زیبا می‌داند. چه خوب است دلی که توانایی درک و فهم زیبایی‌های دلربا را دارد.

هوش مصنوعی: سزاوار است که افراد دانا و با درک، قلب خود را آشکار کنند، چرا که شخصی که عشق را رها کرده است، ابزارهایی برای هدف قرار دادن دارد.

هوش مصنوعی: از تحمل و استقامت خود شگفت‌زده‌ام، چرا که آینه‌ای که در آن به تصویر آن یار مهربان نگاه می‌کنم، تاب و درخشانی خاصی دارد.

هوش مصنوعی: امشب ماه از بالای برج رویاهایم طلوع کرده است و به همین خاطر بر خورشید آسمان افتخار می‌کند.

هوش مصنوعی: از هر سو افرادی در حال گله و درخواست کمک هستند که چندین چهره معصوم و نیازمند در آن مکان مقدس وجود دارد.

هوش مصنوعی: من آن کسی هستم که در برابر مجازات و سختی‌ها ایستاده‌ام و وفاداری‌ام را نشان می‌دهم. عشق من زنده است و این عشق به‌خاطر آزمایشی که دارد، ادامه می‌یابد.

هوش مصنوعی: شخصی از غم آن جوان زیبا و دلنشین به شدت متاثر و دچار ناراحتی شده است. این اندوه و عشق، نشانه‌ای از زندگی و جوانی اوست. هیچ کسی با سن و سال بالا، چنین سرنوشتی که او تجربه می‌کند، ندارد.