هوش مصنوعی: ای دل تنگ و بی طاقت، از لبان شیرین تو دل گرفته‌ام. تو مانند سرو زیبایی هستی که به گل‌ها قدم گذاشته‌ای و زیبایی‌ات را دوچندان کرده‌ای.

هوش مصنوعی: خوشحال شکارچی که در کمین نشسته‌ای، قربانی تیری است که از کمانت رها شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که زمانی که آینه از زیبایی و خوبی تو خبر می‌دهد، خود را در برابر آن زیبایی می‌بینی و جهانی که متوجه توست، به نگرانی و احساسات تو پاسخ می‌دهد. در واقع، آینه نمایشگر واقعی خود توست و تو را به فکر و تأمل درباره خودت وادار می‌کند.

هوش مصنوعی: بر روی زمین کسی همچون تو وجود ندارد که آسمان درباره‌ات به ستایش بپردازد و تو را از نادره‌های زمانه بداند.

هوش مصنوعی: موهایی که به آن، رشته‌های هستی و جهان‌ها گره خورده است، در هیچ شهری جز در میان موهای تو ندیدیم.

هوش مصنوعی: ما عاشق محبت هستیم و تمام وجودمان را فدای کسی می‌کنیم که پیغام محبت را به ما می‌رساند.

هوش مصنوعی: می‌گویند که عشق و وابستگی به معشوق، بزرگ‌ترین مشکل و درد برای روح و جسم انسان است، اما برای من، این مشکل و درد ناشی از عشق تو، بر جان و تنم مبارک است.

هوش مصنوعی: جایی که تو با زیبایی صحبت می‌کنی و سخن به زبان می‌آوری، طوطی چه دلیلی دارد که از روی شرم لب‌های تو حرفی بزند؟