هوش مصنوعی: هر کسی که پیامبر را ببیند، لزوماً نمی‌داند چگونه رهبری کند، و هر کسی که آینه‌ای بسازد، نمی‌تواند به خوبی هنر سکندر را بداند.

هوش مصنوعی: کسی که بخش عمده‌ای از زندگی‌اش را به پرستش بت‌ها گذراند، چگونه می‌تواند راه درست دین پیامبران را بشناسد و هدایت شود؟

هوش مصنوعی: کسی که در مسیر دین قدم‌های نادرستی بردارد، از همان ابتدا از زره محافظ خود خارج می‌شود و در نهایت نمی‌تواند رهبری را به درستی درک کند.

هوش مصنوعی: اگر هزار در وجود داشته باشد و هر یک از آن‌ها راهی به علم بگشاید، باز هم به این معنی نیست که هیچ کس نمی‌تواند به درستی چیزی را بداند.

هوش مصنوعی: تنها خداوند می‌داند که ولیّ و رهبر واقعی چه کسی است و هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند ارزش و اهمیت یک فرد خاص را بشناسد و درک کند.

هوش مصنوعی: نجات مردم از جهل و نادانی، کار علی است. در این جامعه، هر کسی نمی‌تواند به راحتی شنا کند و غرق نشود.

هوش مصنوعی: اگر مقام رهبری در راستای حقیقت باشد، بسیار پسندیده است، اما اگر نباشد، هر کسی که بخواهی، ظالمی خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگرچه همه‌چیز در دنیا و جریان‌های آن به هم آمیخته است، اما آن کسی که همه چیز را تدبیر می‌کند و به قضاوت حقیقت می‌پردازد، این مسائل را به خوبی می‌شناسد و درک می‌کند.