هوش مصنوعی: پوشش و حجاب ظاهری که بر روح و جان من سایه افکنده، مانند گرد و خاکی بر بدن من است. خوشا به حال آن لحظه‌ای که بتوانم این پرده را کنار بزنم و چهره واقعی‌ام را نمایان سازم.

هوش مصنوعی: بیا و وجود من را با حضور خودت کمتر کن، زیرا هیچ کس نمی‌تواند از من بشنود یا بفهمد که من کی هستم.

هوش مصنوعی: بسیاری از عمرم گذشته و هنوز به موفقیتی نرسیده‌ام. افسوس و اندوهی وجود دارد که غافل از کارهای خودم بوده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر مانند شمع اشک بریزم، جای شگفتی نیست که آتش و سوز درون قلبم پنهان است.

هوش مصنوعی: من که در خدمت ولی عصر هستم، چرا باید به خاطر ظلم ستمگران در سرزمینم عذرخواهی کنم؟

هوش مصنوعی: عذاب دوری از درگاه او سزاوار کسی مانند من نیست، زیرا تمام وجود من غرق در محبت اوست و من دیگر خودم را نمی‌شناسم.

هوش مصنوعی: عشق به علی و خاندان او زندگی من را تشکیل می‌دهد و محبت اهل بیت پیامبر برایم به اندازه جان است و من بدون آن‌ها همچون بدنی بی‌جان هستم.

هوش مصنوعی: محبت و عشق شما در قلب من آن‌قدر عمیق است که حتی اگر با تبر هم به من آسیب بزنند، از شما دل نمی‌برم.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه من زیاد درباره‌ی شما صحبت کرده‌ام، به نظر می‌رسد که هیچ‌کس جز شما به حرف‌های من توجه نمی‌کند.